ΣΗΜΕΡΑ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΚΑΙ ΙΣΟΠΕΔΩΝΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ
ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΟΥΛΟΙ ΒΑΡΒΑΡΩΝ
ΚΟΥΙΖ
Κώωτση, τώρα που ήλθε το αδιέξοδο για σένα και τους συμβούλους σου πώς θα πορευθείτε, αφού κανείς δεν θα πετάξει τα χρήματά του;
(120212)
Είπαν…
«Οι άνθρωποι (εννοώντας τον Κώωτση και το ανεγκέφαλο συνολικά περιβάλλον του) εχθρεύονται τον τουρισμό. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τέλος!»
(120212)
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΑ ΒΡΗΚΑΝ(;) ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ CLUB HOTEL
CASINO LOUTRAKI, YIGAL ZILKHA KAI MOSHE BUBLIL
Yigal Zilkha και Moshe Bublil ή Moshe Bublil και Yigal Zilkha επιτέλους τα έχουν βρει!
Στην είδηση αυτή συγκλίνουν οι πληροφορίες από τρεις διαφορετικές πηγές που όλα δείχνουν ότι επιτέλους γίνεται το ευκταίο για την τύχη της Club Hotel Casino Loutraki.
Είναι γνωστό ότι και οι δύο πλευρές έχουν γνώση των εντονότατων -ένα βήμα πριν γίνουν- ασφυκτικών προβλημάτων ρευστότητας που αντιμετωπίζει η κοινοπραξία και είναι έτοιμοι να βάλουν λελογισμένα το χέρι βαθιά στην τσέπη προκειμένου να ξεπερασθούν τα προβλήματα και μια άκρως -μέχρι πρότινος- υγιής επιχείρηση να ξαναβρεί το δρόμο της και να σταθεί όρθια εν μέσω παγκόσμιας οικονομικής ύφεσης.
Είναι σίγουρο, έχουν γνώση, που πονάει η λειτουργία της κοινοπραξίας και ποιοι είναι οι αίτιοι που την έφεραν σ’ αυτό το χάλι. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι θα υπάρξουν και αλλαγές σε διοικητικό επίπεδο, καθ’ ότι σε ανύποπτο χρόνο ένθεν κι ένθεν έχουν συλλέξει και διαθέτουν λεπτομερή καταγραφή όχι μόνον των προβλημάτων, αλλά και τι γινόταν στο εσωτερικό της CHCL.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του loutraki-press, οι δύο πλευρές έφθασαν στην ευτυχή κατάληξη τόσο για την προάσπιση των προσωπικών περιουσιακών τους στοιχείων, όσο και του Λουτρακίου όπως είναι φυσικό επακόλουθο, μετά από πολλές τετ α τετ συναντήσεις, δεδομένου ότι επιλογή τους ήταν να συναντώνται μόνον οι δύο τους, χωρίς την παρουσία τρίτου προσώπου. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν και δεν διαθέτουν απόλυτη - 100% εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που αυτοσυστήνονται ή ισχυρίζονται ότι ανήκουν στο στενό τους περιβάλλον και ούτω καθ’ εξής.
Η εν λόγω επιχειρηματική σύζευξη, ουδόλως θα ενδιέφερε, αν οι δύο μεγαλοεπιχειρηματίες με τη διεθνή δραστηριότητα, δεν αποτελούσαν τους δύο βασικούς μεγαλοεπενδυτές της Club Hotel Loutraki S.A., η οποία ως γνωστόν με το δήμο Λουτρακίου ή πιο τυπικά με τη Λουτράκι Α.Ε. δεν συγκροτούσαν την κοινοπραξία Club Hotel Casino Loutraki. Μια επιχείρηση που έχει δώσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στην πόλη του Λουτρακίου, άσχετα αν δεν έχουν αξιοποιηθεί όπως έπρεπε και όλοι να ομιλούν σήμερα για μια διαφορετική πόλη, ένα από τα πλέον προσφιλή νέα τουριστικά κέντρα και προορισμούς του διεθνούς jet set στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο.
(Ας ελπίσουμε ότι κάποτε, κάποιοι, όλα αυτά θα τα αντιληφθούν… Ποιά πρέπει να είναι η πραγματική θέση του Λουτρακίου στο διεθνή περίγυρο; Κυρίαρχο, όμως, είναι αυτό να το αντιληφθούν και οι απλοί πολίτες. Οι ψηφοφόροι με τις επιλογές που κάνουν, ποιους και γιατί τους εμπιστεύονται;)
Η θετική, η ευτυχής κατάληξη -είθε να είναι ορθή η πληροφόρηση του loutraki-press- ανατρέπει τη μέχρι σήμερα κατάσταση κι αυτόν που αφήνει εκτεθειμένο, σίγουρα, είναι τον Κώωτση. Ο πολιτικά ανύπαρκτος Κώωτσης, ούτε καν πολιτικός νάνος, ως γνωστόν, λόγω της μεγαλομανίας του και του μεγαλοϊδεατισμού του, με κυρίαρχο στόχο του το μπεζαχτά της Club Hotel Casino Loutraki -ωθούμενος προς αυτή την κατεύθυνση και από τους ανεγκέφαλους συμβούλους του- έσπευσε να κάνει συμβούλους του -εν μέσω της σφοδρότατης αντιπαράθεσης- τους ανθρώπους της μίας πλευράς, με συνέπεια να είναι πλέον σαν την καλαμιά στον κάμπο.
Τώρα, πέραν της όλης γελοιοποίησης που έχει οδηγήσει τον τόπο ι Κώωτσης, αν δεν μαζευτεί στο καβούκι του να αντιληφθεί ότι είμαστε συνέταιροι, υπάρχουν κεκτημένα και προβλέψεις βάσει καταστατικού της κοινοπραξίας και καλόν θα είναι να μην αιτεί πανωπροίκια για λογαριασμό του, όπως π.χ. τις € 500.000 για να τις μοιράσει μαζί με φίλους που του επιβάλλει το «παρεάκι του στάβλου». Το μόνο που έχει δικαίωμα να διεκδικήσει, είναι όσα περιλαμβάνονται στη γνωμοδότηση Τσοβόλα από το 1995 κι όσα επίσης ανακαλυφθούν αν πραγματοποιηθεί η ενδελεχής έρευνα όπως τη ξεκίνησε η ομάδα των τριών δικηγόρων. Ακόμη, πρέπει να διεκδικήσει την κατασκευή του Τουριστικού Λιμένα Λουτρακίου, καθώς επίσης κι άλλη μία συμβατική υποχρέωση της Club Hotel Loutraki S.A.
Οι ρόλοι των δύο πλευρών πρέπει να είναι διακριτοί, να τους εμπεδώσουμε προς κάθε επιλογή τον αμοιβαίο σεβασμό, να αντιληφθούν κάτι που μέχρι σήμερα το υποτιμούσαν ότι: Ο δήμος Λουτρακίου είναι ο θεσμικός φορέας και θα συμπορευθούμε προς το κοινό συμφέρον και των δύο πλευρών.
(120212)
ΤΟ ΛΙΚΝΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ...
Του Δημήτρη Καραπατά*
Σε ακραίες συνθήκες πολιτικής ασφυξίας και σε απόσταση αναπνοής από το σημείο μηδέν, διολίσθησαν με τις κατάπτυστες μεθόδους τους -τύπου Γκέμπελς- η τριανδρία και εμπρηστές της Δημοκρατίας, Χαράλαμπος και Θανάσης Γεωργίου και ο χειρότερος αντιδήμαρχος στην ιστορία του Λουτρακίου Γιώργος Ρουμελιώτης.
Οι προαναφερόμενοι επίδοξοι εκμαυλιστές του μιντιακού συστήματος, που από καιρό έχουν πολιτικά διολισθήσει, με αβάσταχτη ελαφρότητα, προσυπογράφουν την πολιτική αθλιότητα με ηθική αυτουργία σε υβριστικά και συκοφαντικά δημοσιεύματα σε κίτρινες φυλλάδες που φαλκιδεύουν την Δημοκρατία και με τον πιο αισχρό τρόπο.
Εκπρόσωποι μιας θνησιγενούς ιδεοληψίας, ο τακτικισμός τους θυμίζει άλλες μαύρες εποχές και απουσία επιχειρημάτων. Έχουν χάσει την ψυχραιμία τους, πληρώνουν συνδρομές για να ελεεινολογούν τα πειθήνια όργανα και αμειβόμενα τσιράκια τους, οι στρατευμένοι «δημοσιογράφοι» τους, με προφανή σκοπό και στόχο, την άμβλυνση της οποιασδήποτε στεντόρειας φωνής που δεν συνθηκολογεί στις αβελτηρίες τους.
Αντί να απεχθάνονται τα εύκολα και πληρωμένα χειροκροτήματα, τα επιδιώκουν τζογάροντας σε ιδιοτελείς σκοπούς που ναρκισσεύονται με το εγώ τους. Η παρουσία τους στα πολιτικά δρώμενα του δήμου μας αποτέλεσε την μεγαλύτερη δυσαρμονία δημοτικών συμβούλων σε σχέση με το λαϊκό φρόνημα και δικαίως λοιδωρήθηκαν, απαξιώθηκαν, απενεργοποιήθηκαν και περιθωριοποιήθηκαν από την πολιτική σκηνή του τόπου μας.
Ο πολιτικός και ενδεχομένως προσωπικός τους καιροσκοπισμός, οι δεύτερες σκέψεις στο μυαλό τους, η αφύσικη τους θέση που τους οδήγησε στην εσχατιά και τα απύθμενο πολιτικό τους θράσος, αποτελούν τη μεγαλύτερη ύβρη για τον πολίτη.
Τα προαναφερόμενα, δεν τα λέει ο γράφων, αλλά τα κραυγάζουν οι ίδιοι, συνεχώς, με τη συμπεριφορά τους.
Χωρίς συνειδησιακό πρόβλημα, φυλλορροούν και δεν σκέφτονται να απαλλάξουν τον τόπο από το δυσβάσταχτο πολιτικό τους βάρος με την απροσμέτρητη και απροσπέλαστη πολιτική τους ανεπάρκεια, αποτελώντας μια βραδυφλεγή βόμβα στα θεμέλια του τόπου. Πασχίζουν να αποτρέψουν τον οποιονδήποτε δημοσιογραφικό μετασχηματισμό που δεν μπορούν να πατρονάρουν, προάγοντας παράλληλα, με στόμφο, μια παρασιτική πολιτική που δεν λέει όχι στα άδηλα κέντρα εξουσίας.
Οι λέξεις ελεύθερη και αντίθετη άποψη, Δημοκρατία, συμφέροντα του τόπου, είναι όροι ισχνοί για αυτούς.
Τέτοια κάστα απεχθών σπιθαμιαίων πολιτικών είναι ένοχοι και συνωμότες του τόπου, αφού σφετερίζονται την άγνοια και την εμπιστοσύνη των πολιτών. Τι άλλο έπρεπε να περιμένουν από την αποστροφή των συμπολιτών τους;
Βέβαια, υπάρχει και ο οίκτος. Αλλά οίκτος για την μεθοδευμένη σε ορισμένα θέματα παραφροσύνη τους;
Για το συμφέρον των πολιτών, αδυνατούν να παράσχουν ακόμη και μεσεγγυήσεις, παραμένουν δυσβάσταχτα άηχοι όταν πρόκειται για αυτό και με τη στάση τους προλειαίνεται το έδαφος για να ακολουθήσουν κι άλλα δεινά και συμφορές.
Δεν πατούν στην Γη, ζούνε στην φωτόσφαιρα και οι ψευδεπίγραφες κόκκινες γραμμές τους δεν οριοθετούνται ποτέ σε σχέση με την επίλυση προβλημάτων των πολιτών και έχουν πρόωρα αποχρωματοποιηθεί.
Το… πόπολο έκανε το καθήκον του και χάρη στην ατέρμονη πολιτική δυσπροσαρμοστικότητα τους σε σχέση με το δίκιο, τους κατήργησε πολιτικά και τους μετέτρεψε σε υπερβλητό ανάχωμα και πολιτικά ερείπια.
Η ύποπτη συζυγία με το μιντιακό σύστημα δεν τους έσωσε από την στεντόρεια αντίσταση των πολιτών που τους ξήλωσε έναν έναν.
Το ύφος των τοποθετήσεων τους ακατάπαυστα πλανητικό, θυμίζει πολιτικό δράμα που συνομολογούν αβίαστα και κραυγαλέα τα επίχειρα της αποτυχίας τους.
Εγκλωβισμένοι στη δικιά τους διήγηση νέμονται κάθε είδος δικαιωμάτων των πολιτών.
Επιμένω στις καταγγελίες μου. Με νύχια και με δόντια θα τις υπερασπιστώ.
Οι υπεύθυνοι κι όσοι συνεργάζονται μαζί τους πρέπει να σιωπούν και όχι να προκαλούν.
Αφού δεν τους καταγγέλλουν, όπως έχουν υποχρέωση, αλλά τους βοηθούν. Γιατί η απόρροια τέτοιων ρευστών πολιτικών θα πρέπει να έχει και πάλι μια απόληξη. Τον βούρκο της κοινωνίας, περνώντας τους ταυτόχρονα στην ιστορία με τον χαρακτηρισμό που τους αξίζει.
Υ.Γ.: Είναι κάτι φοβερά γεγονότα που όλο μου τα αφαιρεί ο Θεός και ο νους όλο πάλι μου τα προσθέτει.
Οδυσσέας Ελύτης
* Ο Δημήτρης Καραπατάς, είναι επιχειρηματίας.
(120212)