ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ
Κώωτση, ξέρεις ποιές είναι οι δύο παραιτήσεις που θα ακολουθήσουν μέσα στην προσεχή εβδομάδα, μετά τη χθεσινοβραδινή παραίτηση του προέδρου του τοπικού συμβουλίου Αγ. Θεοδώρων, Χρήστου Ψυχογιού;
(010912)
Είπαν…
«Παλαίμαχος δημοτικός σύμβουλος με σημαντικό λόγο στις δόξες του, που ανήκε στο συνδυασμό του Παύλου Παύλου, όταν του είπε μεσίτης ότι τα ακίνητά του μένουν ξενοίκιαστα γιατί ο προαστιακός δεν έρχεται στο Λουτράκι -γνωστή η εποχή που μπλοκαρίσθηκε το έργο με την αστεία πρόφαση ότι θα κόψει την πόλη στα δύο- ακούσθηκε να λέει τρέχω να το πω (εννοούσε φυσικά τον πρώην αρχηγό του) να επισπευσθεί η λύση!..»
(010912)
ΠΟΙΟΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕ 2 ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ;
Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ;
Ι ΚΩΩΤΣΗΣ «ΕΠΝΙΞΕ» ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΣΤΙΣ… ΘΟΛΕΣ ΨΙΧΑΛΕΣ ΕΝΟΣ ΕΜΦΙΑΛΩΤΗΡΙΟΥ
Του Πάνου Ηλιακόπουλου
Τ’ αυγά και τα καλάθια έχασε στην προχθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Λουτρακίου η δημοτική αρχή του Κώωτση, που ηττήθηκε κατά κράτος τόσο τύποις όσο και ουσία σε πολιτικό επίπεδο, αν και η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Ένας τραγικός Κώωτσης, που ζητούσε να τον πιστέψουν σεβόμενοι το θεσμό, σ’ όσα υποστήριζε κι επικαλείτο, αλλά δεν έπειθε ούτε τον ίδιο του τον εαυτό και κατ’ επέκταση το φυσικό και τηλεοπτικό ακροατήριο. Και πώς να το κάνει άλλωστε, όταν ο ίδιος έχει ισοπεδώσει το κύρος του θεσμού και το ’χει στείλει στα τάρταρα;
Κατ’ αρχήν η πολιτική δεν γίνεται με μηνύσεις κι αγωγές, αλλά φαίνεται ότι έχει βρει για δάσκαλο το συνεργαζόμενό του, οπότε θέλει και ο ίδιος ν’ ακολουθήσει αυτή την πεπατημένη; Πότε όμως; Όταν ο ίδιος έχει προλάβει κι έχει «ξεπουλήσει» μέσω Δικαιοσύνης τα συμφέροντα του τόπου; Απώλεια τόκων ύψους € 656.000 από την ανακληθείσα αγωγή κατά της Club Hotel Loutraki S.A.;
Ποιόν μπορεί να πείσει άραγε ι Κώωτσης, ότι υπερασπίζεται και κάνει τα πάντα για την προστασία του νερού όταν παραμένει ατάραχος θεατής σε τοξικά δημοσιεύματα που δυσφημούν το Φυσικό μεταλλικό Νερό Λουτρακίου ειδικότερα και τον τόπο γενικότερα;
Ποιόν μπορεί να πείσει άραγε ι Κώωτσης, ότι κόπτεται για τα συμφέροντα του τόπου, όταν αποφάσισαν να στείλουν εξώδικο διαμαρτυρίας σ’ εφημερίδα, αυτό το έκαναν άκουσον - άκουσον με συστημένη επιστολή, κόστους μέχρι € 10 maximum για να μην υποβληθούν σε μια δαπάνη δικαστικού επιμελητή ύψους € 50 - 60, όταν μάλιστα ο «συγγενής» κουμπάρος με το γραφείο του εισπράττουν μηνιαίως από την Club Hotel Casino Loutraki (CHCL) € 5.000, χωρίς να υπάρχει νομιμοποίηση της πρόσληψής του;
Ποιόν μπορεί να πείσει άραγε ι Κώωτσης, όταν ο Ν. Προβής τον άδειασε, αποκαλύπτοντας τα απαράδεκτα αιτήματά του σε συνομιλία στο γραφείο του και δεν άρθρωσε λέξη;
Ποιόν μπορεί να πείσει άραγε ι Κώωτσης, όταν ο εκπρόσωπος της εταιρείας εμφιάλωσης του δίνει τα όπλα να τα στρέψει σε βάρος του κι αυτός περί άλλων τυρβάζει, γιατί δεν μπορούσε να αντιληφθεί τι σημασία του εγγράφου που του επιδεικνυόταν;
Ένα δημοτικό συμβούλιο, χαμηλότατου επιπέδου, όπως το τόνισε και η δημοτική σύμβουλος της αντιπολίτευσης Εβίτα Κούτμου, επέτυχε να πνιγεί στις ψιχάλες ενός εμφιαλωτηρίου, γιατί η δημοτική αρχή του Κώωτση είναι ανύπαρκτη, με τον επικεφαλής της άκρως επικίνδυνο που ανά πάσα στιγμή μπορεί να τινάξει τα συμφέροντα του τόπου στον αέρα και ειδικότερα το πολυτιμότερο του αγαθό, το Φυσικό Μεταλλικό Νερό Λουτρακίου για το οποίο υπεραμύνθηκε μόνον φραστικά, δεδομένου ότι το ’χει αφήσει εδώ και πολλούς μήνες εκτεθειμένο σε κάθε λογής κακόβουλους, χωρίς εν προκειμένω να υπονοείται η εν λόγω επιχείρηση, αλλά όσοι διοχετεύουν τα κακόβουλα δημοσιεύματα.
(010912)
ΕΠΙΤΥΧΗΜΕΝΗ Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗΣ
ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΠΟΥ ΣΥΝΟΔΕΥΣΕ ΤΗΝ ΜΕΛΙΝΑ ΑΣΛΑΝΙΔΟΥ
Μια μοναδική συναυλία από την υψηλού επιπέδου Φιλαρμονική Λουτρακίου υπό τη μπαγκέτα του αρχιμουσικού Λεωνίδα Μαυρόπουλου και τις φωνές της καταξιωμένης Μελίνας Ασλανίδου και του ταλαντούχου ερμηνευτή Νίκου Στεφάνου, απήλαυσαν όσοι είχαν την τύχη να βρεθούν χθες το βράδυ στη συναυλία - θεσμό στα πολιτιστικά δρώμενα του Λουτρακίου, που διοργανώνει ο «Προμηθέας».
Η συναυλία αυτή, πραγματοποιείται κάθε χρόνο με… πέπλο το ολόγιομο φεγγάρι στην αυγουστιάτικη πανσέληνο και παρά το δύσκολο της μετάβασης συγκεντρώνει κάθε χρόνο όλο και περισσότερο κόσμο, αναδεικνύοντας παράλληλα και την αίγλη του αρχαιολογικού χώρου του Ηραίου.
Κυριάρχησαν τα τραγούδια σε συνθέσεις του αείμνηστου Μάνου Χατζηδάκη και σε στίχο Νίκου Γκάτσου, ενώ ακούσθηκαν τραγούδια κι άλλων συνθετών σ’ αυτό το ύφος…
Πολύ καλός με αφιλοκερδή παρουσία ήταν ο γνωστός σ’ όλους Αλέξης Κωστάλας, ο οποίος κάλεσε και το δήμαρχο Λουτρακίου Κώστα Λογοθέτη να πει δύο λόγια και να δώσει μία υπόσχεση (λέτε να γνώριζε τι εστί Κώωτσης;) την οποία ο δήμαρχος απέφυγε, αλλά εντύπωση έκανε και σχολιάσθηκε γιατί δεν έκανε καμία αναφορά στην περσινή του δέσμευση να φτιάξει αρχαίο θέατρο στο χώρο του Ηραίου!..
Όπως αντιλαμβάνεται ο κάθε εχέφρων άνθρωπος, αυτό ήταν ένα πυροτέχνημα Κώωτση, για να εντυπωσιάσει. Πριν ένα χρόνο ι Κώωτσης, γιατί οι πλατιές μάζες δεν τον γνώριζαν, έδιναν σημασία στα λόγια του. Φέτος πλέον που τον έμαθαν, ποιος τον πιστεύει άραγε;
Αυτό ι Κώωτσης πλέον το γνωρίζει, γιατί του το έχουν μεταφέρει κι όχι γιατί το έχει αντιληφθεί, με συνέπεια να αποφεύγει τις ανέξοδες υποσχέσεις, τουλάχιστον όταν έχει απέναντί του μεγάλο ακροατήριο.
(010912)
Η ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΜΕ
ΤΙΣ «ΑΔΕΙΕΣ» ΣΑΚΟΥΛΕΣ ΤΡΟΦΙΜΩΝ
Γράφει ο conpater*
Όταν ξεκινάει κάτι στραβά, στραβά θα συνεχίσει. Πόσο, μάλλον, όταν δεν υπάρχει η διάθεση από κανέναν να ισιώσει. Σ’ αυτή την περίπτωση, το πράγμα όσο πάει θα στραβώνει και περισσότερο.
Αναφέρομαι στη συνεργασία δήμου Λουτρακίου - Unesco, που έχουν αναλάβει, συν τοις άλλοις, να τροφοδοτούν με τρόφιμα οικογένειες που τα έχουν ανάγκη και δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, βάση απόφασης του δημοτικού συμβουλίου.
Δεν θα εξετάσουμε, ποια τα κριτήρια επιλογής των οικογενειών αυτών. Θα εξετάσουμε, όμως, το θλιβερό γεγονός, στο να καταντάει η βοήθεια προς τους συνανθρώπους μας, ελεημοσύνη!..
Έπεσε το μάτι μου σε μια σακούλα με τρόφιμα. Θα αναφέρω το περιεχόμενο της σακούλας, μόνο για να καταδείξω το συμπέρασμα περί ελεημοσύνης που έγραψα παραπάνω. Έχουμε και λέμε. Ένα πακέτο αλεύρι, ένα πακέτο ζάχαρη, ένα πακέτο μακαρόνια, ένα πακέτο φακές, ένα πακέτο φασόλια, ένα πακέτο ρεβίθια. Αν υπήρχε και κάτι άλλο μέσα στη σακούλα, αλλά ήταν κάπου βαθιά χωμένο και δεν το είδα, δεν το γνωρίζω.
Όλα όσα υπήρχαν, ήταν από ένα πακέτο. Αυτή η σακούλα δίνεται σε οικογένειες που έχουν ανάγκη. Κι αν μιλάμε για αντρόγυνο μόνο πάει κι έρχεται. Αν, όμως, μιλάμε για τριμελή ή τετραμελή οικογένεια, τότε έχουμε να κάνουμε με την κοροϊδία της οικογένειας αυτής. Νομίζουμε πως δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε, το αριθμητικό και ποσοτικό ένα, σε κάθε πακέτο τα λέει όλα.
Φυσικά, όλα αυτά θα φαγωθούν νερόβραστα, γιατί εγώ λάδι δεν είδα πουθενά. Κι από ότι έμαθα, δεν υπήρχε.
Με τον ίδιο τρόπο θα μαγειρευτούν και λαχανικά, μελιτζάνες και πιπεριές που υπήρχαν σ’ άλλη σακούλα. Δεν είμαι σε θέση να ξέρω, από πού προέρχονται αυτά τα προϊόντα. Αυτό που ξέρω, όμως, είναι ότι αν η ψυχολογία αυτών των ανθρώπων βρίσκεται στο μηδέν, μια τέτοια σακούλα ίσως τη ρίχνει πολύ κάτω του μηδενός. Ας βάλει σε μια τσάντα ο καθένας μας όλα τα παραπάνω τρόφιμα, από ένα τεμάχιο επαναλαμβάνω, να δούμε πως θα νιώσει.
Να νιώσει ντροπή για το θέαμα ο δήμος Λουτρακίου; Η Unesco; Και οι δυο μαζί;
Απ’ ότι ρώτησα κι έμαθα, υπεύθυνος για το περιεχόμενο της τσάντας είναι ο δήμος. Η Unesco απλά ανέλαβε μέσω προγράμματος, να επανδρώσει τα τμήματα που χρειάζονται γι’ αυτή τη δουλειά. Ρωτάω λοιπόν το δήμο: Πόσο δύσκολο είναι να αγοράσει τα υπόλοιπα τρόφιμα, ώστε να παρουσιαστεί μια τσάντα που να ανταποκρίνεται στις ανάγκες μιας οικογένειας; Το λέω αυτό, γιατί μέχρι σήμερα τα τρόφιμα είναι από δωρεές και χορηγίες…
Για να μην πιάσουμε το θέμα του κοινωνικού εστιατορίου!
Που όχι μόνο δεν λειτουργεί, αλλά έστειλαν την μια εκ των δύο μαγείρων στον παιδικό σταθμό, Ανδρούτσου και Μάτση.
Κλείνοντας θα αναφέρω τη σύντομη συζήτηση που είχα την περασμένη Πέμπτη με μια γυναίκα που κρατούσε μια τέτοια τσάντα. Μου είπε χαρακτηριστικά: «Αφού δεν πάει ο κόσμος να πάρει τις τσάντες, γιατί δεν μοιράζουν από δύο σακούλες στον καθένα; Υπάρχει κόσμος, λοιπόν, που -μάλλον- δεν καταδέχεται να πάρει αυτά που του προσφέρονται.
Θα φτιάξει αργότερα το όλο πράγμα; Δεν θα φτιάξει; Εγώ δεν το ξέρω...
Κάποια στιγμή θα πρέπει να καταλάβουμε πως η ανάγκη δεν μεταφράζεται σ’ ένα κομμάτι ψωμί. Που ούτε αυτό υπάρχει…
* Ο conpater, είναι φίλος αναγνώστης του loutraki-press.
(010912)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου