ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΤΟΙΧΕΙΩΔΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΛΟΓΟΘΕΤΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ & ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ
Καμία απολύτως προοπτική δεν υπάρχει για τη σημερινή δημοτική αρχή και ο λόγος είναι ένας και απλός.
Σημαντικός αριθμός ανθρώπων που περιφέρονται περί τον Κώστα Λογοθέτη είναι κατώτεροι των περιστάσεων για να μπορέσουν να πλαισιώσουν και ανταποκριθούν των υποχρεώσεων, τις οποίες απαιτεί μια κορυφαία πολιτική θέση, ενώ παράλληλα είναι οι εκφραστές κι ενός κορυφαίου θεσμικού φορέα.
Όπως διαπιστώθηκε, σε κάποιους από τους συνεργάτες του Κώστα Λογοθέτη απουσιάζει παντελώς η στοιχειώδης δημοκρατική ευαισθησία, ωστόσο υποθάλπτονται σαν να είναι ο δήμος Λουτρακίου & Αγ. Θεοδώρων φορέας ενός ολοκληρωτικού καθεστώτος.
Οι πρακτικές αυτές εκθέτουν τον ίδιο το δήμαρχο Λουτρακίου & Αγ. Θεοδώρων Κώστα Λογοθέτη με αποτέλεσμα να πρέπει να αναλογισθεί ο ίδιος, ποια πλέον πρέπει να είναι η άποψη της κοινής γνώμης για το πρόσωπό του, όταν ανέχεται στο περιβάλλον του -την ώρα που δηλώνει ο ίδιος ότι είναι υπέρ των δημοκρατικών διαδικασιών- να υπάρχουν άνθρωποι που στην ιδιωτική τους ζωή και δράση δεν σέβονται στοιχειωδώς τις δημοκρατικές διαδικασίες, αρχές, αξίες και κανόνες.
Γνώμονας ο μηνιαίος μισθός;
Μάλλον θα πρέπει η κοινή γνώμη να διερωτάται που πάει ο τόπος διαπιστώνοντας ότι κάποια μέλη του συνδυασμού αυτού δεν είχαν κυρίαρχο στόχο και γνώμονα την κοινωνική προσφορά, αλλά πως θα βολευτούν περί την εξουσία για να εξασφαλίσουν μηνιαίο εισόδημα.
Κι αν αυτό είναι θεμιτό, επειδή εργάζονται θα πρέπει να αμείβονται, ωστόσο δεν είναι θεμιτό άνθρωποι που δεν αποτυπώνουν στην καθημερινή πρακτική τους τις στοιχειώδεις τουλάχιστον αρχές, αλλά και τους κανόνες της Δημοκρατίας να βρίσκονται και να απολαμβάνουν μηνιαίο μισθό για τις υπηρεσίες τους σε μια ευαίσθητη υπηρεσία όπως είναι η Επικοινωνία.
Ποιος είναι δυνατόν να πιστέψει στη συνέχεια ο απλός πολίτης αυτό που θα ανακοινώσουν επιδιώκοντας να περάσουν μια άποψη -μέχρι στιγμής διακρίνονται από πλήρη ανεπάρκεια και αντίδραση αδυνατώντας αφενός να θωρακίσουν το φυσικό τους προϊστάμενο, αφετέρου τον εκθέτουν ανεπανόρθωτα και γελάει ο κάθε ένας- ότι είναι άσπρο, αλλά το άσπρο δεν είναι ένα παραβάν που κρύβει αλλότρια πράγματα;
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η ανεπάρκεια, μοιραία θα επιφέρει κι άλλων ειδών παρενέργειες, όπως είναι η επιθυμία για έλεγχο ή φίμωση μερίδας του τοπικού Τύπου ή αρθρογράφων είτε προκρίνοντας την έμμισθη ανταμοιβή τους με την πρόφαση της αποζημίωσης δια της μοντέρνας μεθόδου της αποζημίωσης για διαφημιστική προβολή που δεν υπήρχε λόγος να καταβληθεί, είτε αποστέλλοντας κατά περίσταση ανεγκέφαλα «παπαγαλάκια» να προσπαθούν να πείσουν ότι το άσπρο είναι μαύρο.
Προϋποθέσεις που δυστυχώς δεν υπάρχουν
Αν κάποιος θέλει να κάνει τη διαφορά εμπλεκόμενος με τα της εξουσίας, θα πρέπει κατ’ αρχήν να είναι έντιμος, ειλικρινής και συνεπής στα έργα του σε σχέση με τα λόγια του, αλλά προπαντός να είναι ακούραστος όχι μόνο υπηρέτης, αλλά και υπερασπιστής των δημοκρατικών αρχών και αξιών.
Δυστυχώς, φαίνεται στην παρούσα δημοτική αρχή τα παραπάνω για κάποιους ανθρώπους στο στενό περιβάλλον του δημάρχου εκλείπουν, με συνέπεια η ευθύνη για τις πράξεις τους, όπως είναι φυσικό να περνάει εξ’ ολοκλήρου στον Κώστα Λογοθέτη.
Αν ο Κώστας Λογοθέτης τα συγκεκριμένα πρόσωπα που συγκροτούν την ομάδα των αυλικών και των υπηκόων δεν τους αλλάξει σύντομα τόσο στο δήμο, όσο και στο συνδυασμό, είναι μαθηματικώς βέβαιον ότι η πολιτική του σταδιοδρομία ολοκληρώθηκε σ’ αυτή τη θητεία του και ο τόπος θα αναδειχθεί κατά πολύ χαμένος.
(120411)
ΣΤΟ ΚΑΚΟΥΡΓΟΔΙΚΕΙΟ ΝΑΥΠΛΙΟΥ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ
ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΥΩΝ ΤΩΝ ΠΑΜΕΓΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ
Εκδικάζεται την προσεχή Πέμπτη από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Ναυπλίου η εξ αναβολής υπόθεση της 14/10/2010 για τις κλεμμένες εικόνες και τα κλεμμένα ιερά κειμήλια από τον ιερό ναό Παμμεγίστων Ταξιαρχών της Περαχώρας.
Κατηγορούμενος, είναι ο ιερέας πρώην εφημέριος του ναού που σήμερα έχει μετατεθεί σε άλλη ενορία εντός των ορίων της ιεράς Μητροπόλεως Κορίνθου.
Η υπόθεση έχει και παρασκήνιο, γιατί ο πρόεδρος ιερέας του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Παρασκευάς Μπούλιαρης, αρνείται να δώσει τα αντίγραφα πρακτικών απόφασης διορισμού των συνηγόρων, αφετέρου γιατί ο ίδιος ο ιερέας τα… γυρίζει για την υπογραφή του.
Ωστόσο, τα έγγραφα δόθηκαν από την Ιερά Μητρόπολη Κορίνθου μετά την εξώδικη πρόσκληση του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου του ιερού ναού Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις 9/9/2010.
Πρόκειται για μια ιδιαζόντος ευαίσθητη υπόθεση και οι παράγοντες της διαδικασίας επιβάλλεται να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, ενώ είναι απαράδεκτο να επιχειρηθεί η οποιαδήποτε εμπλοκή για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
Ιερός ναός με ιστορία και σύμβολο του απελευθερωτικού αγώνα
Ο ιερός ναός Παμεγγίστων Ταξιαρχών δεν είναι ένας τυχαίος ναός.
Πρόκειται για ιερό ναό, που αντιπροσωπεύει την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου, τόσο ως πολιτικό και ιστορικό σύμβολο, όσο και ως θρησκευτικό. Τα κλοπιμαία δεν είναι απλές χριστιανικές εικόνες ή εκκλησιαστικά σκεύη. Είναι ιστορικά σύμβολα και κειμήλια του τόπου, που πέραν από αυτή την οπτική γωνία, όσον αφορά μια πρώτη πρόχειρη αξιολόγηση, υπερβαίνουν κατά πολύ τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ και να φθάνουν ακόμη και το ένα εκατομμύριο ευρώ.
Με την προσφυγή της στη Δικαιοσύνη, η εκκλησιαστική επιτροπή δεν επιδιώκει μόνο την ηθική αποκατάσταση σε μια περίπτωση απλής κλοπής. Είναι προφανές, ότι επιδιώκεται αφενός η καταδίκη του φερόμενου ως δράστη - πρώην εφημέριου του ναού, αφετέρου η με κάθε τρόπο επιστροφή των ιερών κειμηλίων στον ιερό ναό.
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από το διαφημιστικό έντυπο της νομαρχίας Κορινθίας: «Ο ναός των Παμεγίστων Ταξιαρχών, καθεδρικός ναός της Περαχώρας και φρουριακός ναός, κτίσθηκε λίγο μετά του πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Μεταγενέστερη ανακαίνιση και διαπλάτυνση του ναού έγινε το 1761, δαπάναις και εποπτεία του Αγίου Μακαρίου Νοταρά, Μητροπολίτου Κορίνθου, οπότε και αγιογραφήθηκε ο ναός.
Η παρουσία του Αγίου Μακαρίου την εποχή αυτή στην Περαχώρα, έδρα δισχιλίων περίπου Δερβενοχωριτών ενόπλων, διαφωτίζει μίαν άγνωστη πτυχή της Εθνικής μας ιστορίας. Ο Μακάριος, νέος τότε, περίπου 34 ετών, ήταν ο κύριος υποκινητής της Επαναστάσεως κατά των Τούρκων, κατά τα έτη 1768 - 1770 εις την Κορινθίαν. Για να εξεγερθή όμως η Κορινθία, έπρεπε προηγουμένως να εξασφαλισθή η συμμετοχή στην Επανάσταση αυτή των ενόπλων Ελλήνων Δερβενοχωριτών, πράγμα το οποίο και εγένετο. Ύστερα όμως, από την ατυχία της Επαναστάσεως του 1769 και του 1770, τα Δερβενοχώρια και ιδίως ο άμαχος πληθυσμός, υπέστησαν πρωτοφανείς καταστροφές, διώξεις και μαρτύρια, από τα μανιασμένα στίφη των Τουρκαλβανών.
Η ανακαίνισις του ναού των Ταξιαρχών ήταν μια εύλογος δικαιολογία απέναντι των Τούρκων κατακτητών, για τις συχνές μεταβάσεις του Μητροπολίτου Μακαρίου στην Περαχώρα. Καθαρό δείγμα του εθνικοθρησκευτικού παλμού της ανήσυχης εκείνης εποχής είναι οι σπουδαίες αγιογραφίες που στολίζουν το ναό των Ταξιαρχών, έργα του του ζωγράφου Ανδρέα Αναγνώστου, που είχε την ευτυχία καθώς τελείωνε το έργο του να αφήση μέσα στο ναό την ύστατη πνοή του, το 1767.
«Ετελείωσε εδώ,» ήταν το μόνο που μπόρεσε να προσθέση κάποιος βοηθός και συνεργάτης του. Κατά την αντικαποδοστριακήν Επανάστασι 1831 - 1832, η Περαχώρα έγινε πρωτεύουσα των υπό των Ιωάννη Κωλέτην και Παναγιώτη Νοταρά Συνταγματικών Επαναστατών και ο ναός των Ταξιαρχών μετετράπη σε βουλευτήριον. Ήταν τόπος προσευχής των εθνικών ιστορικών αποφάσεων των αγωνιστών του 1821, όπως του Νικηταρά του Παπαφλέσσα, του Οδυσσέα Ανδρούτσου και άλλων. Σύμφωνα με την παράδοση, στο ιερό του ναού οι αγωνιστές του 21 είχαν αφιερώσει πολλές εικόνες αμύθητου θρησκευτικής αξίας και πανάκριβα ιερά σκεύη, ενώ λέγεται ότι υπήρχε το λάβαρο στο οποίο είχαν ορκιστεί οι ήρωες του 21».
(120411)