ΠΕΡΙΕΡΓΟ ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΚΛΕΜΜΕΝΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΚΑΙ ΣΚΕΥΩΝ ΤΩΝ ΠΑΜΕΓΙΣΤΩΝ ΤΑΞΙΑΡΧΩΝ ΠΕΡΑΧΩΡΑΣ

Θα περίμενε κανείς, ότι σκοπός και αποστολή του κάθε δημοτικού συμβουλίου, του κάθε ταγού αυτού τόπου, είναι να προασπίζεται και να υπερασπίζεται τα συμφέροντα αυτού του τόπου, να υπερασπίζονται τα ιερά και τα όσια των προγόνων μας, να υπερασπίζονται τα σύμβολα και τα κειμήλια του τόπου.
Στην τελευταία προγραμματισμένη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Λουτρακίου Περαχώρας, την Τετάρτη 26 Αυγούστου, ο τέως πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου Γιώργος Μάρκελλος, έφερε προς συζήτηση στα προ Ημερήσιας Διάταξης θέματα το γνωστό θέμα της κλοπής των κειμηλίων, από τον ιερό ναό Παμεγίστων Ταξιαρχών της Περαχώρας.
Ο τέως πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου, εκφράζοντας προφανώς το αίτημα του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, ζήτησε το σώμα να επιλέξει και να διορίσει συνήγορο για τη στήριξη της υπόθεσης στα ποινικά δικαστήρια που συζητείται την 14η Οκτωβρίου 2010 στο Τριμελές Εφετείο κακουργημάτων Ναυπλίου. Σύμφωνα με τον ισχύοντα κώδικα δήμων και κοινοτήτων κάτι τέτοιο δεν είναι εφικτό. Ωστόσο, το δημοτικό συμβούλιο θα μπορούσε να πάρει απόφαση οικονομικής κάλυψης της οικονομικής δαπάνης, δεδομένου ότι δεν πρόκειται για μια ιδιωτική υπόθεση, όπως ατυχώς διατυπώθηκε.
Ο ιερός ναός Παμεγίστων Ταξιαρχών δεν είναι ένας τυχαίος ναός. Πρόκειται για ιερό ναό, που αντιπροσωπεύει την πολιτιστική κληρονομιά του τόπου, τόσο ως πολιτικό και ιστορικό σύμβολο, όσο και ως θρησκευτικό. Τα κλοπιμαία δεν είναι απλές χριστιανικές εικόνες ή εκκλησιαστικά σκεύη. Είναι ιστορικά σύμβολα και κειμήλια του τόπου, που πέραν από αυτή την οπτική γωνία, όσον αφορά μια πρώτη πρόχειρη αξιολόγηση, υπερβαίνουν κατά πολύ τις πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ και να φθάνουν ακόμη και το ένα εκατομμύριο ευρώ.
Με την προσφυγή της στη Δικαιοσύνη, η εκκλησιαστική επιτροπή δεν επιδιώκει μόνο την ηθική αποκατάσταση σε μια περίπτωση απλής κλοπής. Είναι προφανές, ότι επιδιώκεται αφενός η καταδίκη του φερόμενου ως δράστη - πρώην εφημέριου του ναού, αφετέρου η με κάθε τρόπο επιστροφή των ιερών κειμηλίων στον ιερό ναό.
Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα από το διαφημιστικό έντυπο της νομαρχίας Κορινθίας: «Ο ναός των Παμεγίστων Ταξιαρχών, καθεδρικός ναός της Περαχώρας και φρουριακός ναός, κτίσθηκε λίγο μετά του πρώτη περίοδο της Τουρκοκρατίας. Μεταγενέστερη ανακαίνιση και διαπλάτυνση του ναού έγινε το 1761, δαπάναις και εποπτεία του Αγίου Μακαρίου Νοταρά, Μητροπολίτου Κορίνθου, οπότε και αγιογραφήθηκε ο ναός.
Η παρουσία του Αγίου Μακαρίου την εποχή αυτή στην Περαχώρα, έδρα δισχιλίων περίπου Δερβενοχωριτών ενόπλων, διαφωτίζει μίαν άγνωστη πτυχή της Εθνικής μας ιστορίας. Ο Μακάριος, νέος τότε, περίπου 34 ετών, ήταν ο κύριος υποκινητής της Επαναστάσεως κατά των Τούρκων, κατά τα έτη 1768 - 1770 εις την Κορινθίαν. Για να εξεγερθή όμως η Κορινθία, έπρεπε προηγουμένως να εξασφαλισθή η συμμετοχή στην Επανάσταση αυτή των ενόπλων Ελλήνων Δερβενοχωριτών, πράγμα το οποίο και εγένετο. Ύστερα όμως, από την ατυχία της Επαναστάσεως του 1769 και του 1770, τα Δερβενοχώρια και ιδίως ο άμαχος πληθυσμός, υπέστησαν πρωτοφανείς καταστροφές, διώξεις και μαρτύρια, από τα μανιασμένα στίφη των Τουρκαλβανών.
Η ανακαίνισις του ναού των Ταξιαρχών ήταν μια εύλογος δικαιολογία απέναντι των Τούρκων κατακτητών, για τις συχνές μεταβάσεις του Μητροπολίτου Μακαρίου στην Περαχώρα.
Καθαρό δείγμα του εθνικοθρησκευτικού παλμού της ανήσυχης εκείνης εποχής είναι οι σπουδαίες αγιογραφίες που στολίζουν το ναό των Ταξιαρχών, έργα του του ζωγράφου Ανδρέα Αναγνώστου, που είχε την ευτυχία καθώς τελείωνε το έργο του να αφήση μέσα στο ναό την ύστατη πνοή του, το 1767. «Ετελείωσε εδώ,» ήταν το μόνο που μπόρεσε να προσθέση κάποιος βοηθός και συνεργάτης του.
Κατά την αντικαποδοστριακήν Επανάστασι 1831 - 1832, η Περαχώρα έγινε πρωτεύουσα των υπό των Ιωάννη Κωλέτην και Παναγιώτη Νοταρά Συνταγματικών Επαναστατών και ο ναός των Ταξιαρχών μετετράπη σε βουλευτήριον.
Ήταν τόπος προσευχής των εθνικών ιστορικών αποφάσεων των αγωνιστών του 1821, όπως του Νικηταρά του Παπαφλέσσα, του Οδυσσέα Ανδρούτσου και άλλων. Σύμφωνα με την παράδοση, στο ιερό του ναού οι αγωνιστές του 21 είχαν αφιερώσει πολλές εικόνες αμύθητου θρησκευτικής αξίας και πανάκριβα ιερά σκεύη, ενώ λέγεται ότι υπήρχε το λάβαρο στο οποίο είχαν ορκιστεί οι ήρωες του 21».
Η υπόθεση έχει και παρασκήνιο, γιατί ο πρόεδρος ιερέας του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου Παρασκευάς Μπούλιαρης, αφενός αρνείται να δώσει τα αντίγραφα πρακτικών απόφασης διορισμού των συνηγόρων, αφετέρου γιατί ο ίδιος ο ιερέας τα… γυρίζει για την υπογραφή του.
Ζητούμενο επίσης είναι γιατί η Ιερά Μητρόπολις Κορίνθου δεν δίνει τη δέουσα εντολή να χορηγηθούν αντίγραφα των πρακτικών του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, σε μια ποινική υπόθεση κακουργηματικού χαρακτήρα, που πέρα των ιστορικών, αφορά και θρησκευτικά κειμήλια με φερόμενο ως κατηγορούμενο ιερέα.
Κι αν ο ιερέας τα φυλάττει ως συλλέκτης σε ιδιωτική συλλογή, να υπάρξει εξωδικαστικός συμβιβασμός για την επιστροφή τους στον ιερό ναό και η υπόθεση να κλείσει εδώ. Στην περίπτωση όμως, που η Δικαιοσύνη καταδικάσει τον κατηγορούμενο θα έχει εκτεθεί ή όχι η Ιερά Μητρόπολις Κορίνθου;
Πρόκειται για μια ευαίσθητη υπόθεση και οι παράγοντες της διαδικασίας επιβάλλεται να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, ενώ είναι απαράδεκτο να επιχειρηθεί η οποιαδήποτε εμπλοκή για αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης.
(060910)




«ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΠΙΤΙ ΣΑΣ, ΦΘΑΝΕΙ Η ΖΗΜΙΑ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΚΑΝΕΙ»

Το περασμένο Σάββατο το μεσημέρι, ο γράφων με δύο δημοτικούς συμβούλους καθόταν σε καφέ επί της κεντρικής λεωφόρου.
Ξαφνικά εμφανίσθηκε ο δήμαρχος Λουτρακίου Περαχώρας Γιώργος Γκιώνης. Εκ μέρους του ενός δημοτικού συμβούλου του προτάθηκε να έλθει να κάτσει στο τραπέζι μας. Τότε ο δήμαρχος αποκρίθηκε ότι εγώ μ’ αυτό δεν κάθομαι στο ίδιο τραπέζι γιατί έχει πει (έχει γράψει) ότι δεν έχω το ίδιο DNA με τον πατέρα μου.
Οφείλω λοιπόν να του διευκρινίσω, προκειμένου να το αντιληφθεί, ότι σε καμία περίπτωση δεν εννοώ ότι δεν είναι υιός του Αλκβιάδη Γκιώνη.
Είχε γραφεί το παραπάνω, επισημαίνοντας ότι ο Αλκβιάδης Γκιώνης ως δήμαρχος του δήμου Λουτρακίου, αν και διορισθείς από την τότε «κυβέρνηση», όταν του ζητήθηκε να παραχωρήσει τον πλούτο του τόπου του, το μεταλλικό νερό Λουτρακίου, είχε πει όχι στον τότε υπουργό Εσωτερικών Στυλιανό Παττακό και δεν υπολόγισε ούτε τη φυλακή, ούτε ότι θα εξέπιπτε του αξιώματός του.
Ο Αλκβιάδης Γκιώνης, λοιπόν, ήταν ένας πραγματικός πατριώτης, αγαπούσε πραγματικά τον τόπο του κι έγινε δήμαρχος για να τον υπερασπισθεί και να τον πάει μπροστά κι όχι να είναι δήμαρχος για την καρέκλα.
Μπορεί λοιπόν ο Γιώργος Γκιώνης να πει:
Τι είναι αυτά που κάνει και τι στερεί από τον τόπο;
Αντιλαμβάνεται, ποιές είναι οι επιπτώσεις από την τακτική του όχι μόνο του ίδιου, αλλά και του συνόλου του μορφώματος της «Δημοτικής Ανανεωτικής Παρέμβασης Πολιτών»;
Νομίζουν ότι προσφέρουν στον τόπο ή τον ζημιώνουν με ανεπανόρθωτες βλάβες και τον οδηγούν σε μία καταδίκη που δεν έχει προηγούμενο σ’ ολόκληρη την ιστορία του;
Μπορεί ο Γιώργος Γκιώνης να θυμηθεί και να συγκρίνει τη στάση του σε σχέση με τον αείμνηστο πατέρα του, να κατεβάσει το κεφάλι και να πάει σπίτι του;
Ο Γιώργος Γκιώνης διαθέτει το προνόμιο να είχε ένα πατέρα που έπρεπε να είναι το φωτεινό του παράδειγμα και να πορεύεται πάνω σε δρόμους που του είχε υποδείξει και διδάξει με υψηλό πατριωτικό αίσθημα.
Δυστυχώς, τόσο ο ίδιος, όσο και οι υπόλοιποι που τον ακολουθούν αδυνατούν να αντιληφθούν ότι ο τόπος επιβάλλεται και πρέπει να παραμείνει ελεύθερος και ανεξάρτητος.
Για το συμβάν ενημερώθηκε πρώην κορυφαίος θεσμικός παράγοντας ο οποίος απευθυνόμενος τόσο προς το Γιώργο Γκιώνη που τον είχε στηρίξει, όσο και στα απομεινάρια όπως τα χαρακτήρισε και τόνισε: Πρέπει να αντιληφθούν ο Γιώργος Γκιώνης κι όλοι αυτοί του μορφώματος της «Δημοτικής Ανανεωτικής Παρέμβασης Πολιτών» που τον περιστοιχίζουν, ότι το Λουτράκι δεν είναι αποικία κανενός και οι πολίτες του δεν είναι ιθαγενείς στον τόπο τους».
Σταματείστε λοιπόν, τονίζει, «να σκέφθεσθε στη συντριπτική σας πλειοψηφία πώς θα βάλετε στην τσέπη τα δύο χιλιάρικα μισθό κάθε μήνα κι αφήστε τον τόπο να πορευθεί την ευοίωνη και αναπτυξιακή του πορεία, που του στερείτε με την παρουσία σας. Πηγαίνετε σπίτι σας, φθάνει η ζημιά που έχετε κάνει κι έχει μέχρι σήμερα δημιουργηθεί».
(060910)


ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΤΩΝ ΑΓ. ΘΕΟΔΩΡΩΝ

Πολλά λέγονται και ακούγονται ότι τα στελέχη των Αγίων Θεοδώρων που είχαν ενταχθεί στο συνδυασμό «Νέος Δήμος - Νέα Εποχή» του Δημήτρη Γέρου, εντάσσονται στον ένα ή τον άλλον συνδυασμό.
Προκειμένου να διαφυλάξουν την αξιοπρέπειά τους και το όνομά τους να μη γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον κάθε υποψήφιο τέσσερα στελέχη προέβησαν στην ακόλουθη ανακοίνωση, τονίζοντας ότι παραμένουν ενεργοί για να συμβάλλουν κι αυτοί από την πλευρά τους για μια πιο αισιόδοξη επόμενη ημέρα για τον τόπο τους.
Στην ανακοίνωση που υπογράφουν οι Κωνσταντής Άρης, Παπανίκος Γιάννης, Πολύζου Χαρά και Στάμου Σωτήρης τονίζονται τα ακόλουθα:
«Για τη μη δημιουργία οποιασδήποτε σύγχυσης ή έντεχνης παραπληροφόρησης θα θέλαμε να διευκρινήσουμε ότι:
Στη χρονική περίοδο που προηγήθηκε του νομοσχεδίου «Καλλικράτης», εμείς και αρκετοί άλλοι ακόμη συντοπίτες μας είχαμε συμφωνήσει σε μια κοινή πορεία με σκοπό την κάθοδό μας στις δημοτικές εκλογές με το υφιστάμενο τότε πλαίσιο, πιστεύοντας ότι μπορούσαμε να εκφράσουμε μια πιο βελτιωμένη πολιτική πρόταση και στάση απέναντι στα προβλήματα του δήμου μας.
Η διοικητική, όμως, μεταρρύθμιση, που συνεννώνει τον δήμο μας με τον αντίστοιχο του Λουτρακίου μας οδήγησε σε αναπροσαρμογή του αρχικού πλάνου. Η ταυτόχρονη επιθυμία του Δημήτρη Γέρου να θέσει υποψηφιότητα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές στον συνεννούμενο δήμο μας ώθησε στην απόφαση να αποτελέσουμε τον κεντρικό πόλο στήριξης της υποψηφιότητας του Δημήτρη στους Αγίους Θεοδώρους. Η ποιότητα σκέψης, χαρακτήρα και ο μεστός πολιτικός του λόγος ήταν για εμάς η απόλυτη εγγύηση για το δύσκολο βήμα της συνέννωσης του μικρού μας δήμου με έναν μεγαλύτερο. Εγγύηση απαλλαγμένη από κάθε είδους μικροπολιτικής ή μικροκομματικής σκοπιμότητας, που συνάμα διασφαλιζόταν και με την μακρόχρονη προσωπική του φιλία με κάποιον από εμάς.
Το απρόσμενο πρόβλημα υγείας που εμφανίστηκε στον Δημήτρη, αποτέλεσε ένα ισχυρό σοκ για όλους μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το πρόβλημα αυτό σύντομα θα ξεπεραστεί και θα συνεχίσει να προσφέρει με τη σκέψη του και τη παρουσία του πολύτιμες υπηρεσίες, από οποιαδήποτε θέση αυτός επιλέξει.
Τα προβλήματα, όμως που αντιμετωπίζει η περιοχή, μαζί με τα νέα, που δημιουργούνται από το πείραμα του «Καλλικράτη», απαιτούν προτάσεις και επίλυση. Δηλώνουμε ότι θα παραμείνουμε ενεργοί, προσπαθώντας να συμβάλλουμε και εμείς σε μια πιο αισιόδοξη αυριανή ημέρα για τον τόπο μας.»
(060910)
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Return top