ΣΕΜΝΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΑ

Η ΣΥΝΘΕΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΔΥΑΣΜΩΝ ΚΑΙ Η ΣΤΗΡΙΞΗ ΤΩΝ ΜΜΕ

Του Πάνου Ηλιακόπουλου

Η υπαγωγή της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η διαβίωση των πρώην ελεύθερων Ελλήνων σ’ ένα νέο καθεστώς κατοχής μόνο τυχαία δεν είναι. Δυστυχώς, τα δεινά για όλους όχι μόνο δεν πέρασαν κι έμειναν πίσω, αλλά είναι μπροστά. Έρχονται! Οι δυσοίωνες προοπτικές που προδιαγράφονται για όλους ανεξαιρέτως, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της αρπαχτής που ακολούθησαν από τη μεταπολίτευση και μετά τα δύο μεγάλα κόμματα που εναλλάσσονται στη διαχείριση της τύχης αυτής της δύσμοιρης χώρας, της ελαστικής ανοχής και κακής νοοτροπίας του λαού. Η καταλήστευση όχι μόνο του περισσεύματος, αλλά ακόμη και του υστερήματος από τα δημόσια οικονομικά μέσω της επιβολής της διαπλοκής ως καθεστώς στη λειτουργία του σύγχρονου «κράτους», διαπερνά κάθετα στο σύνολό του αυτό που ονομάζεται με τη στενή ή την ευρεία έννοια του όρου, Δημόσια Διοίκηση. Το δε βαριέσαι, είναι κοινό μυστικό. Όλοι κλέβουν κι ούτω καθ’ εξής που ακούγεται να εκστομίζεται από τον απλό λαό, έχει γίνει πλέον βίωμα του. Αποτέλεσμα είναι, χωρίς περιστροφή ο λαός να λέει: «όλοι ίδιοι είναι, θέλουν την εξουσία για να πλουτίσουν, ποιος έχει το μέλι και δεν βάζει το δάχτυλο κ. λπ.»

Η προαναφερόμενη νοοτροπία πέραν του ότι αφορά τους πρωταγωνιστές της κεντρικής πολιτικής σκηνής και τους κορυφαίους κρατικούς λειτουργούς, τα τελευταία χρόνια έχει φθάσει στις κατώτερες βαθμίδες και έχει μετατραπεί στο σύγχρονο καθεστώς της πρωτοβάθμιας Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Είναι γνωστό τοις πάσι, σύμφωνα και με τις εκθέσεις του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης ότι οι πλέον αμαρτωλοί οργανισμοί στην κρατική μηχανή είναι οι δήμοι. Κι αυτό γιατί στο τοπικό επίπεδο, η πρόσβαση του δημότη στην εξουσία είναι εύκολη υπόθεση και γίνεται ακόμη ευκολότερη, όταν αποκλειστικός γνώμονας και προοπτική είναι να καρπωθεί ο ενδιαφερόμενος άνομα οφέλη. Μετέρχεται χωρίς αιδώ των οποιονδήποτε ελατηρίων που δύνανται να τον εκτοξεύσουν από την ασημότητα της καθημερινότητας στη δεσπόζουσα θέση του αξιωματούχου του δήμου του. Ως αντάλλαγμα προσφέρει σχεδόν τα πάντα!.. Κι αν ο ίδιος έχει τη γνώση ότι δεν τυγχάνει αποδοχής ή εκτίμησης, σπεύδει να το κάνει μέσω τρίτου προσώπου. Βάζει διαφόρων ειδών «πλάτη» για να καρπωθεί άνομων ωφελημάτων.

Η ανακοίνωση του σχεδίου νόμου για τον «Καλλικράτη» από την κεντρική κυβέρνηση, δίνει παράλληλα και το σύνθημα για την έναρξη του προεκλογικού αγώνα. Είναι η ώρα, παλαιά και νέα πρόσωπα που θα ηγηθούν συνδυασμών, να διαλαλήσουν την πραμάτεια τους. Να παρουσιάσουν, δηλαδή, το σκληρό πυρήνα των ανθρώπων τους που θα αποτελέσουν και τη δύναμη κρούσης. Ουέ κι αλίμονο στους εν δυνάμει υποψηφίους δημάρχους, των οποίων η πραμάτεια είτε θα έχει σε μεγάλο μέρος, είτε θα στηρίζεται σε στενές ή ευρείες -όπως για παράδειγμα κεντροαριστερά ή κεντροδεξιά- κομματικές αποχρώσεις. Πολλώ δε μάλλον, όταν ο εν δυνάμει υποψήφιος δήμαρχος προσμετρά κομματικούς στρατούς ή σκληροπυρηνικούς οπαδούς ως μαγιά για τη διαμόρφωση βάσης. Θα έχει αποτύχει παταγωδώς. Ιδιαίτερα στο Λουτράκι, η κυβερνώσα παράταξη -για την οποία στη ΔΝΤ εποχή αρχίζει να φεύγει το έδαφος κάτω από τα πόδια της- μετά την εποχή Γιωτάκη, είναι εμφανές όπως έχει καταγραφεί ότι δεν έχει απήχηση πέραν των στενών κομματικών οπαδών. Το πάντρεμα του πράσινου με το ροζ δεν έχει πέραση, ενώ το φλερτ του πράσινου με το γαλάζιο δεν πείθει για να συνεπάρει και να παρασύρει ψηφοφόρους. Όσον αφορά τους φίλα προσκείμενους στη Νέα Δημοκρατία υποψηφίους, εδώ έχει καταγραφεί μια διαφορετική συμπεριφορά, που ενδεχομένως να οφείλεται στο γεγονός ότι τις ίδιες περιόδους τη χώρα κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ. Το γεγονός αυτό ενδεχομένως να έχει λειτουργήσει στο πλαίσιο της αυτοσυντήρησης, ωστόσο, είναι γνωστός τοις πάσι ο τρόπος διατήρησης Παύλου επί δώδεκα συναπτά έτη στην εξουσία και ο τρόπος εκλογής Γκιώνη, στην τετραετή παρένθεση. Έτσι, στη συνείδηση της κοινωνίας οι κομματικές ταμπέλες -σύνθεση προσώπων- επίσημα ή ανεπίσημα έχουν πλέον αποκαθηλωθεί, με συνέπεια για το συνδυασμό που εποφθαλμιά την εξουσία, η προοπτική να γίνεται άπιαστο όνειρο. Ρόλο σημαντικό για τους εν δυνάμει υποψηφίους δημάρχους θα παίξει και η προσθήκη προσώπων που έχουν καεί στη συνείδηση της κοινωνίας, αλλά διαπραγματεύονται ακόμη(;) τον πολιτικό τους βίο. Ο συνδυασμός αυτών των δύο θα λειτουργήσουν ως βαρίδι στο σύνολο του συνδυασμού εμποδίζοντάς τον να αναπτύξει το διασκελισμό που επιβάλλεται. Για τα συγκεκριμένα πρόσωπα -όπως είναι φυσικό- κυριαρχεί στη συνείδηση της κοινωνίας η εικόνα του φθαρμένου, του παλιού, του χιλιοφορεμένου. Εξαίρεση μόνο κάποιες φωτεινές προσωπικότητες που είναι ανθεκτικές στην τριβή και μετατρέπονται σε ακόμη πιο λαμπερές.


Καθοριστικός για την τύχη των υποψηφίων δημάρχων και των συνδυασμών τους θα είναι τα τοπικά ΜΜΕ που θα επιλέξουν να τους προβάλλουν. Δηλαδή, αν θα συνδέσουν την προβολή και παρουσία τους με τους λαδωμένους και λιγδωμένους κατά παραγγελία κονδυλοφόρους «δίκην» δημοσιογράφων που εξυπηρετούν συγκεκριμένα κέντρα και συμφέροντα, ή θα κρατήσουν αποστάσεις; Η τοπική κοινή γνώμη, έχει γνώση όλων αυτών και του βρώμικου ρόλου που παίζουν σε βάρος των συμφερόντων του τόπου, με συνέπεια η οιανδήποτε σύνδεση μαζί τους θα είναι καταλυτική για την προοπτική του συνδυασμού τους. Είναι αυτονόητο, ότι ο ρόλος όλων αυτών των αργυρώνητων κονδυλοφόρων θα καθοριστεί εξ’ ολοκλήρου από τους εντολοδόχους τους, δεδομένου ότι αυτοί είναι που τους εξασφαλίζουν την οικονομική τους επιβίωση. Μοιραία λοιπόν, υποψήφιος που συνδέσει το μέλλον και την τύχη του συνδυασμού του με τη διαπλοκή στον τόπο, δεν μπορεί να προσδοκά ότι θα είναι ανεξάρτητος. Η κοινή γνώμη αυτόματα θα θεωρεί ότι αποτελεί κρίκο στην αλυσίδα της διαπλοκής. Η κοινωνία βαρέθηκε. Αγανάκτησε. Προσδοκά από το νέο και το άφθαρτο. Δεν θέλει με τη σημερινή δεινή της θέση τις δοκιμασμένες συνταγές. Θέλει κι έχει ανάγκη να ακούσει μια διαφορετική προοπτική που θα της επιτρέπει να αισιοδοξεί, αλλά πάνω απ’ όλα θα είναι εφικτή να πραγματοποιηθεί. Δεν ανέχεται άλλο τα παχιά άνευ ουσίας λόγια και τις κάλπικες άνευ αντικρίσματος υποσχέσεις.
(100510)
Return top