ΚΟΥΙΖ
Που θα κρυφτούν στο τέλος οι «αρχιερείς» ξεπουλήματος των
συμφερόντων του τόπου;
(140913)
Είπαν…
«Πρέπει να ερευνηθεί διεξοδικά, αν ο "υπηρεσιακός"
δήμαρχος Κώστας Λογοθέτης, έχει αποσιωπήσει την καταδικαστική απόφαση δημοτικού
συμβούλου υποθάλπτοντάς τον από την έκπτωσή του κι αν παράλληλα από την
παράνομη ενέργειά του έχει ζημιώσει και πόσο οικονομικά το δήμο Λουτρακίου;»
(140913)
ΠΟΙΟΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕ 2 ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ;
Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ;
(Αυτό δήμαρχε Κώστα Λογοθέτη θα απαντηθεί!
Πλαστογραφία μετά χρήσεως σε δικαστήριο.)
ΜΙΑ ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΑΥΛΟ ΠΑΥΛΟΥ ΣΕ
ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗ ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΠΡΑΞΙΑΣ ΣΕ Α.Ε.
Του Πάνου
Ηλιακόπουλου
Με τον «υπηρεσιακό» δήμαρχο Κώστα Λογοθέτη δεν είναι να ασχολείσαι και να θυσιάζεις
περισσότερο… μελάνι. Το λόγο έχει η Δικαιοσύνη κι εκεί θα αναδειχθούν όλα,
αρχής γενομένης από τη Γνωμοδότηση Τσοβόλα και πλείστες όσες παραβάσεις
καθήκοντος και ποινικά αδικήματα έχει διαπράξει από την άσκηση των καθηκόντων
του.
Όμως σημασία έχει να ασχοληθούμε με τον πολυχρονεμένο
δήμαρχο Παύλο Παύλου, που λέει ναι
με πολύ μεγάλη ευκολία και χωρίς περίσκεψη στη μετατροπή - ξεπούλημα (κατά την
άποψη του γράφοντος) της κοινοπραξίας της Club Hotel Casino Loutraki σε ανώνυμη εταιρεία.
Το ερώτημα που τίθεται είναι αν θα συμπεριφερόταν το ίδιο αν
αφορούσαν τα ίδια γεγονότα την προσωπική του ακίνητη περιουσία.
Παύλε Παύλου, αυτό είναι καθαρά υπόθεση εργασίας, δεν έχει
σκοπό να σας δυσφημίσει, αλλά να πληροφορήσετε την κοινή γνώμη πώς εσείς θα
αντιδρούσατε;
Υποθετικά λοιπόν να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να πάμε στο
1994. Έστω λοιπόν ότι το παραλιακό ακίνητό σας είχε κτυπηθεί από τον
καταστροφικό σεισμό του 1981 και δεν είχαν αποκατασταθεί οι ζημίες του.
Εμφανιζόταν λοιπόν ο γράφων και σας ζητούσε με ένα συμβολικό
ενοίκιο για πενήντα χρόνια (ελάχιστο εγγυημένο) να αναμορφώσει το ισόγειο
κατάστημά σας, αναλαμβάνοντας -λόγω των πλεονεκτημάτων που προσέφερε η θέση
του- να επισκευάσει με δικά του χρήματα τους υπερκείμενους ορόφους - (εισαγωγή
συναλλάγματος). Επιπρόσθετα να αναλάμβανε την υποχρέωση να ξεθάψει την πισίνα
της μονοκατοικίας σας, να τη συντηρεί και να καταβάλει για λογαριασμό σας τα
τεκμήρια χρήσης της, (υποχρέωση κατασκευής Τουριστικού Λιμένα Λουτρακίου).
Στη σύμβαση αυτή που θα είχατε συνάψει, για να μην
κινδυνεύσουν τα ακίνητά σας σε περίπτωση αποτυχίας της επιχείρησης θα
δημιουργούσατε μια κοινοπραξία και λόγω της μοναδικότητας της συγκεκριμένης
επιχειρηματικής δραστηριότητας θα σας έδινε ποσοστό 16% για τα πρώτα 38 χρόνια,
μετά αυτό θα ανερχόταν στο 50% μέχρι την ολοκλήρωση της σύμβασης των 50 ετών,
οπότε θα περνούσε στην κυριότητα σας η εν λόγω επιχείρηση.
Μετά από δεκαοχτώ χρόνια μη αρμονικής συνεργασίας λόγω μη
εκπλήρωσης των συμβατικών μου υποχρεώσεων:
● Πώς θα είχατε αντιδράσει
όταν θα βούταγα τα χρήματα μέσα από το ταμείο της επιχείρησης για να επισκευάσω
τους υπερκείμενους ορόφους και δεν θα διανέμονταν τα ποσά αυτά ως κέρδη;
● Πώς θα είχατε αντιδράσει
αν δεν είχα ξεθάψει την πισίνα σας να απολαμβάνετε το μπανάκι σας μαζί με τους
οικείους σας και να ομορφαίνει ο περιβάλλον χώρος σας;
● Πώς θα αντιδρούσατε αν
υπήρχαν εκκρεμή ποσά που είχε ανακαλύψει ο λογιστής σας, έπρεπε να σας έχουν
καταβληθεί και δεν είχατε εισπράξει τίποτα γιατί σας είχα ρίξει με λογιστικά
τερτίπια;
Παρ’ όλη την ανακολουθία μου και την αντισυμβατική μου
συμπεριφορά στο πρόσωπό σας, να εμφανιζόμουν μια ωραία πρωία και να σας έλεγα:
Ξέρετε κάτι; Μπορεί να ήμουν κακός επιχειρηματίας και να έχω φεσώσει την
επιχείρηση, όμως αν θα τη μετατρέψουμε από κοινοπραξία σε ανώνυμη εταιρεία (δεν
υπάρχει προηγούμενο στο εμπορικό δίκαιο) θα σωθώ εγώ κι εσείς θα εισπράττετε
περισσότερα χρήματα. Παράλληλα, για τα ακίνητά σας θα καταβάλετε μηνιαίο
μίσθωμα τριπλάσιο από το ελάχιστο εγγυημένο, ενώ επειδή η επιχείρηση δεν είναι
πάνω στο βουνό, αλλά πάνω στην παραλία του Λουτρακίου, δεν έχει σημασία αν το
ποσοστό σας θα μειώνεται, αν κάνουμε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου. Σίγουρα, στα
32 χρόνια που υπολείπονται η επιχείρηση θα περάσει ολόκληρη στα χέρια σας.
Όμως από τη μέχρι σήμερα κακοδιαχείριση μου στην κοινή
επιχείρησης μας έχουν δημιουργηθεί τεράστιες ζημίες τις οποίες ναι μεν
αναλαμβάνει η νέα εταιρεία, αλλά θα λογισθούν ως μετοχικό κεφάλαιο. Στην ουσία
δηλαδή, με την έναρξη λειτουργίας της νέας εταιρείας δεν θα υπάρχουν ίδια
κεφάλαια αφού θα έχουν καταβληθεί στα χρέη. Για να μπορέσουμε να σταθούμε, θα
προσφύγουμε σε κάποιους κολλητούς που θα μας δανειοδοτήσουν -χρηματοδοτικά
εργαλεία τα λένε- για να μπορέσουμε να σταθούμε κι αν μας κάτσει τα οικονομήσαμε.
Άλλως θα βρούμε τρόπο να τη φορτώσουμε σε κάποιον, να πάρουμε τουλάχιστον τα
κεφάλαια που θα βάλουμε τώρα κι ο επόμενος ας αναλάβει όλες τις υποχρεώσεις.
Φυσικά, θα ξεχνούσατε τα χρήματα που σας οφείλω από τη
δεκαοκταετή λειτουργία, θα ξεχνάγατε και δεν θα απαιτούσατε να ανοίξω την
πισίνα της μονοκατοικίας σας και θα χάνατε τα κεκτημένα σας κι όλα αυτά που
αρχικά είχαμε συμφωνήσει για τη λειτουργία αυτής της επιχείρησης. Και δεν
φθάνει μόνον αυτό. Εγώ που σας είχα ρίξει και οικονομήσει, να ερχόμουν τώρα να
σας ζητήσω με τα χρήματα που σας οφείλω (μαρίνα, Γνωμοδότηση Τσοβόλα) να
χρηματοδοτήσετε τη διάδοχη κατάσταση για χρέη που έχω δημιουργήσει, μήπως και
την κρατήσουμε ανοικτή.
Σε όλα αυτά θα συναινούσατε και θα υπερθεματίζατε σε βάρος
των συμφερόντων σας και ελαφρά τη καρδία θα απεμπολούσατε τις συμβατικές σας
αξιώσεις, αναλογιζόμενος ότι θα τα βρούμε στα δικαστήρια μετά από δέκα και βάλε
χρόνια;
Ειλικρινά Παύλε Παύλου, με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον αναμένω
την τοποθέτησή σας κι ευελπιστώ να μην είναι μια νέα αγωγή ή ένας νέος λίβελος
σαν αυτόν της 22ας Ιουλίου 2012 για την ηθική σας ικανοποίηση!
(140913)
…ΚΑΙ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ
ΝΑ ΤΡΑΒΑ ΤΗΝ ΚΑΤΗΦΟΡΑ ΜΕ ΤΑΜΠΟΥΡΛΑ
Του Δημήτρη Καραπατά*
Ευκαιρίας δοθείσας (occasione data) και επειδή τα δημόσια συμφέροντα
(bono publico) του
τόπου μας, ορατά εκπλειστηριάζονται στο ενεχυροδανειστήριο των σκοπιμοτήτων
ενός ξεπνεομένου δημάρχου, που θεωρεί ότι, το «προς κέντρα λακτίζειν», είναι η
ορθότερη πολιτική και πάλι επιμόνως ερωτάται;
Ποιά άλλη διοίκηση, έχει κατηγορηθεί τόσες πολλές φορές, για
τόσες μεγάλες επιδόσεις πολιτικής λωποδυσίας, όσο αυτή που ασκεί ο δολορράφος
δήμαρχος Κώστας Λογοθέτης;
Με πρώτους να εκτοξεύουν αυτές τις κατηγορίες, τα πρώην
στελέχη του και μεθύστερον οι πολιτικοί του αντίπαλοι. Με κορωνίδα αυτών, την
εξαπάτηση του εκλογικού σώματος. Αφού όπως θυμούνται οι πάντες, ο Κώστας
Λογοθέτης πρώτα υποσχέθηκε τα πάντα στους πάντες κι το «μάννα εξ ουρανού» για
να πάρει το δικό μας «μάννα», εν προκειμένω την ψήφο μας. Που για αυτόν ήταν το
νάμα, η άγια κοινωνία, για να εισέλθει στην εξουσία και στον ναό της
δημοκρατίας που είναι το δημοτικό συμβούλιο και να το μετατρέψει σε παθολογικό
πάνθεον της συναλλαγής, συνεχίζοντας έως και σήμερα αμετανοήτως και ενίοτε
ανοήτως, το ανίερο «έργο» της ατόφιας ξεπουλημοκρατίας και της πολιτικής
αθλιοκρατίας.
Ιδού λοιπόν ο μέγας άθλος μιας δημοτικής αρχής, που αποτελεί
για τον τόπο την πολιτική του κακοδαιμονία, ενώ προ πολλού έχει πάρει
φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά από τα κλεφταρματολικά αρειμάνια και συνοδεύεται από
ορισμένα κακοποιά, μετέωρα, καταγέλαστα, δημοσιογραφικά στοιχεία, που εμφανώς
αναζητούν τον «οκρυόεντα επιδήμιου πολέμου» και χωρίς αναισχυντία, συλλήβδην οι
προαναφερόμενοι εξέθρεψαν μια κατάσταση που τους έθρεψε και τους θρέφει καλά
και περίκαλλα. Ως εκ τούτου, σήμερα, όποιος εισέρχεται στην αίθουσα του
δημοτικού συμβουλίου, θαρρεί πως βρίσκεται σε μια πινακοθήκη με πορτρέτα, όπου
όλα σχεδόν έχουν το σχήμα του πορτρέτου του Ντόριαν Γκρέυ, όπως το φιλοτέχνησε
ο Όσκαρ Ουάιλντ. Το εκτρωματικό πολιτικό προσωπείο της δημοτικής αρχής
Λογοθέτη, με τις «πολυαίμακτες» πολιτικές αδιάκοπτα καταπληγώνει και
καταπροδίδει τον τόπο μας και τον οδηγεί με οβιδειακές μεταμορφώσεις, σε
κατάσταση δουλείας, στην φθίση και στην παρακμή. Είναι λοιπόν τουλάχιστον
σπαραξικάρδιο, τα στελέχη της, να κάνουν τον γιατρό στους άλλους, ενώ την ίδια
στιγμή οι ίδιοι είναι γεμάτοι πληγές (άλλων ιατρός ελκεσι βρύων) όπως έλεγε
πολύ σωστά και ο Ευριπίδης.
Μέσα από αυτό το «πανόραμα» των αρνητικών εξελίξεων για τον
τόπο μας, είναι φυσικό και επόμενο οι δημότες να μιλούν για την διοίκηση
Λογοθέτη με ιταμότητα και να περιμένουν «εν όπλας», ωσότου ακουστεί ο αχός της
μάχης και η κλαγγή της σύγκρουσης, ώστε να ξεκινήσουν οι πολιτικές αρχαιρεσίες
για να καταστήσουν τον Κώστα Λογοθέτη αποσυναγωγό, χωρίς να κάνουν χάριτες. Κι
αυτό γιατί, ενώ οι πολίτες του δήμου έδειξαν εμπιστοσύνη στον Κώστα Λογοθέτη
και του επέδωσαν την «αδαμαντοκόλλητη» σπάθη της εξουσίας του τόπου, για να την
κάνει προέκταση του χεριού του, το οποίο και αυτό θα έπρεπε να ήταν προέκταση
της ψυχής του, (όπως θα έλεγε και ο Ρίτσος), για να πολεμήσει, ο Κώστας
Λογοθέτης, όχι μόνο δεν τους τίμησε πρεπόντως, αλλά με μια συμπεριφορά
καταδεικτική μικροψυχίας, προτίμησε να την εκποιήσει και να αποδείξει σε όλους
πως έχει μόνο χέρια και δεν διαθέτει ψυχή. Δικαιώνοντας (δυστυχώς για τον τόπο)
τον γράφοντα, που εξ αρχής (de novo), παρατηρώντας μέσα από το πρίσμα της
«προτεσταντικής» ηθικής, τα δείγματα γραφής και τον τρόπο λειτουργίας (modus
operandi) του λαοπροδοτικού δημάρχου, είχε εκφράσει την άποψη, πως πρέπει να
πεταχτεί το συντομότερο δυνατό, στον «σκουπιδοτενεκέ» της ιστορίας.
Ωστόσο, για να γίνει ένσαρκο το όραμα αυτό, θα πρέπει οι
δημότες με ομοψυχία να προτάξουν το συμφέρον του τόπου και όχι το ατομικό, να
αφυπνιστούν όλοι και να προσπαθήσουν για το αμαίμο, το ομόγλωσσο και το
ομότροπο. Διότι ένας ενημερωμένος και αφυπνισμένος δημότης, σώζεται κατά πρώτον
ο ίδιος και κατά δεύτερον σώζει και τους γύρω του, από τον κίνδυνο της
προπαγάνδας και του πολιτικού προσηλυτισμού που θα επιχειρήσουν σίγουρα να
κάνουν, οι μηχανισμοί και τα κυκλώματα αμφιβόλου ηθικής που υποστηρίζουν την
παράταξη Λογοθέτη, γεμίζοντας τα κανόνια τους με κούφια και παραπλανητικά
λόγια, ώστε να μπολιάσουν την κοινωνία μας, με την «δολερή» κατά τον Σολωμό
διχόνοια, για να μας μετατρέψουν σε σκορποχώρι κι έπειτα σε ευκολοκυβέρνητο
λαό. Για να μην συμβεί αυτό, ο ευσυνείδητος πολίτης θα πρέπει να κάνει ακόντιο
του, τα ρήματα «συμπάσχω» κι «μετέχω» (στα κοινά) για να χτυπήσει τον πολιτικό
ραγιαδισμό, την πολιτική επικινδυνότητα και τον αμοραλισμό της διοίκησης
Λογοθέτη, ώστε να γίνει σφόδρα πιθανό το δίκαιο της πυγμής του τόπου.
Γι’ αυτό ώσπου να πραγματοποιηθεί αυτό δεν θα πρέπει σε
κανένα σημείο του δήμου, να αντηχήσει ο ύμνος στην ειρήνη του Τρυγαίου.
Το ψέμα είναι ανανδρία
Νίκος Καζαντζάκης
* Ο Δημήτρης
Καραπατάς, είναι επιχειρηματίας.
(140913)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου