ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ




ΚΟΥΙΖ 1

Δήμαρχε Λουτρακίου Κώστα Λογοθέτη σε σχέση με το casino Λουτρακίου έχει γίνει ποτέ ή θα το δούμε για πρώτη φορά και η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος; Αν το επιτύχετε αυτό, τότε θα είναι ευκαιρία… να τετραγωνήσετε και τον κύκλο!
(011213)




ΚΟΥΙΖ 2

Θανασάααακη. Το πίνεις το Νουνού σου;
(011213)




Είπαν…

«Κατατέθηκε στη Βουλή προς ψήφιση το νέο ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας, που μεταξύ άλλων προβλέπει και ονοματίζει επί της κύριου άξονα του προαστιακού σιδηροδρόμου προς Πελοπόννησο τον κλάδο Ισθμού - Λουτρακίου με κατάληξη την οδό Αιγαίου. Ζητούμενο είναι αν θα αναδειχθούν λαμόγια που τα έχουν πάρει από οικονομικά συμφέροντα στον Ισθμό και δεν αφήσουν το σταθμό να γίνει στη διακλάδωση;»
(011213)




ΠΟΙΟΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕ 2 ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ;
Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ;
(Αυτό δήμαρχε Κώστα Λογοθέτη θα απαντηθεί!
Πλαστογραφία μετά χρήσεως σε δικαστήριο.)




ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΝΗ
6ΜΗΝΗΣ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΜΕ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ

Με την προσοχή στραμμένη στην 11η Δεκεμβρίου 2013 ότε θα συζητηθεί η αίτηση υπαγωγής προς εξυγίανση στο αρ. 106 του Πτωχευτικού Κώδικα, παρακολουθώντας τις εν εξελίξει συζητήσεις για μετατροπή της κοινοπραξίας Club Hotel Casino Loutraki σε ανώνυμη εταιρεία, μετά τις εορτές ατενίζουμε την ευθεία για τις κάλπες, αν τελικά γίνουν εκλογές στην Ελλάδα και δεν έχουν προηγηθεί σε βάρος της πατρίδας μας από τους βαρβάρους δυσάρεστες και απρόοπτες εξελίξεις, το loutraki-press θα είναι παρών με την πολιτική του παρέμβαση.
Αφού ο γράφων επένδυσε τα ποσά που λέγεται ότι «τα πήρε» -€ 1 δισ. ήταν το ποσό για τους έχοντας περιέργεια, γιατί δεν ξεπουλιέται και μαζί του δεν ξεπουλάει τον τόπο ως γύφτος ολκής και δωσίλογος για € 400.000 ή € 500.000, ακόμα και € 1.000.000 όπως ενδεχομένως οραματίζονται άλλοι να κάνουν- επιστρέφει στην πρώτη γραμμή για να αποκαλύπτονται τα πάντα, ώστε να βλέπουν το φως της δημοσιότητας και να ενημερώνεται η κοινή γνώμη.
Όλο αυτό το διάστημα όπως είχε προβλεφθεί, δεν συνέβη κάτι το συνταρακτικό ή κάτι που κινείτο εκτός πεπατημένης στο δήμο Λουτρακίου, αφού η χειμέρια νάρκη από πλευράς παραγωγικής δραστηριότητας έχει βάλει τον τόπο στην κατάψυξη και ο Κώστας Λογοθέτης θα είναι ο πρώτος δήμαρχος που στη θητεία του δεν έχει αφήσει έργο για δείγμα, παρά καταστροφή στον τόπο.
Το καλημέρα και για το καλό του μήνα θα γίνει χαλαρά, όχι με θέμα επικαιρότητας, αλλά δημοσιοποιώντας την σε δεύτερο βαθμό απόφαση του Εφετείου Ναυπλίου που καταδικάζει τον «βετεράνο» δήμαρχο, λόγω της βλάβης που επέφερε στο Περιβάλλον, ενώ όφειλε και είναι αυτονόητο, ακόμη και για μαθητές πλέον, ότι στις κηρυχθείσες αναδασωτέες περιοχές δεν γίνονται με δομικά υλικά επεμβάσεις, χωρίς την άδεια του δασαρχείου.

Η απόφαση του Εφετείου Ναυπλίου κατά Παύλου Παύλου
Ο αναγνώστης θα πρέπει με προσοχή να διαβάσει την απολογία του καταδικασθέντος με εξάμηνη φυλάκιση και τριετή αναστολή πολυχρονεμένου δημάρχου Παύλου Παύλου, καθώς επίσης και την απόφαση του δικαστηρίου.
Ειδικότερα ο καταδικασθείς μεταξύ άλλων προφασίσθηκε άγνοια του γεγονότος λέγοντας ότι «Το συγκεκριµένο θέµα ψηφίστηκε στο Συµβούλιο. Το συγκεκριµένο έργο ήταν αξίας 15.000 ευρώ και δεν µίλαγε για συγκεκριµένους δρόµους οι οποίοι θα ασφαλτοστρώνονταν. Τώρα αν ο Αντιδήµαρχος έκρινε ότι έπρεπε να γίνουν έργα εκεί εγώ δεν το γνώριζα. Δεν µου εφιστούσαν την προσοχή αν έπρεπε να γίνει ένα έργο ή όχι. Λέω κατηγορηµατικά όχι ότι δεν µου εφιστούσαν την προσοχή.»
Από την πλευρά του το δικαστήριο μεταξύ άλλων στην αιτιολόγηση της απόφασης του χαρακτηριστικά αναφέρει: «Οι ισχυρισµοί αυτοί είναι ουσιαστικά αβάσιµοι. Και τούτο γιατί ο κατ/νος τότε αιρετός επί 2 τουλάχιστον 4ετίες Δήµαρχος γνώριζε πολύ καλά από καταγγελίες αλλά και από την σωρεία των προβληµάτων που είχαν δηµιουργήσει οι αυθαίρετοι οικισµοί στους οποίους οδηγούσε ο επίµαχος δρόµος, τον χαρακτήρα της µείζονος εκτάσεως ως αναδασωτέας, τον αυθαίρετο χαρακτήρα του επίµαχου δρόµου, είχε λάβει προειδοποιήσεις από το Δασαρχείο Λουτρακίου για αποφυγή ενεργειών στην αναδασωτέα έκταση, εν τούτοις δε, για ψηφοθηρικούς λόγους, προεδρεύοντας στο Δηµοτικό συµβούλιο έλαβε την ως άνω απόφαση ασφαλτοστρώσεως του επίµαχου δρόµου, αν και γνώριζε ότι επιχειρεί σε αναδασωτέα έκταση. Εποµένως πρέπει να κηρυχθεί ένοχος όπως και πρωτοδίκως.»
Το πλήρες κείμενο της απόφασης του Εφετείου Ναυπλίου έχει ως ακολούθως:
«Η συνεδρίαση έγινε δηµόσια στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.-
Ο Επιµελητής του Δικαστηρίου µε εντολή του Προέδρου, εκφώνησε το όνοµα του κατηγορουµένου, ο οποίος εµφανίστηκε και ο Πρόεδρος τον ρώτησε για το όνοµα Και το επώνυµό του, το τόπο της γέννησής του, την ηλικία τους, το όνοµα των γονέων, της συζύγου και των τέκνων του. Ο κατηγορούµενος απάντησε ότι ονοµάζεται όπως αναφέρεται παραπάνω και ότι διορίζει συνήγορο του για να τον υπερασπιστεί την παρούσα δικηγόρο Ευσταθία Κούτµου (Δ.Σ. Κορίνθου), η οποία αποδέχτηκε το διορισµό.-
Κατόπιν ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, ανέπτυξε την έκθεση της έφεσης και παρέδωσε στον Πρόεδρο κατάλογο των µαρτύρων που κάλεσε για να υποστηρίξουν την κατηγορία και του οποίου αντίγραφο έχει επιδοθεί στον κατηγορούµενο, κατά το άρθρο 326 ΚΠοινΔ., όπως προκύπτει από το αποδεικτικό επίδοσης του αρµοδίου οργάνου, µε χρονολογία 8-5-2013, που επισυνάπτεται στη δικογραφία.-
Μετά ο Πρόεδρος ζήτησε από τον κατηγορούµενο πληροφορίες για την πράξη για την οποία κατηγορείται και του ανέφερε ότι η απολογία του θα γίνει µετά το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας, σύµφωνα µε το άρθρο 343 ΚΠοινΔ.-
Ο κατηγορούµενος απάντησε ότι επιφυλάσσεται να εκθέσει τις απόψεις του κατά την απολογία του και ότι τώρα δεν έχει να πει τίποτε.-
Ο Πρόεδρος εκφώνησε τα ονόµατα των µαρτύρων της κατηγορίας που έχουν κλητευθεί και βρέθηκαν παρόντες.-
Κατόπιν ο Πρόεδρος ρώτησε τον κατηγορούµενο και τη συνήγορό του αν κλήτευσαν µάρτυρες υπεράσπισης και απάντησαν καταφατικά.-
Αφού εκφωνήθηκε το όνοµα του µάρτυρα της υπεράσπισης από τον Πρόεδρο, βρέθηκε παρών ο πιο κάτω αναφερόµενος στα πρακτικά.-
Κατόπιν ο Πρόεδρος κήρυξε την έναρξη της αποδεικτικής διαδικασίας, διέταξε δε να αποχωρήσουν οι µάρτυρες από την αίθουσα συνεδριάσεως του Δικαστηρίου πλην του πρώτου και οι µάρτυρες αποχώρησαν.-
Κατόπιν προσήλθε ο πρώτος µάρτυρας κατηγορίας, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο για την ταυτότητά του, απάντησε ότι ονοµάζεται Ιωάννης Περαχωρίτης του Χρήστου, γεννήθηκε στα Αθίκια Κορινθίας, το έτος 1967 και κατοικεί στην Κόρινθο, επάγγελµα δασοφύλακας, Έλληνας και Χριστιανός Ορθόδοξος, γνωρίζει απλώς τον κατηγορούµενο και δεν είναι συγγενής του. Ακολούθως, αφού ορκίστηκε στο Ιερό Ευαγγέλιο κατά το άρθρο 218 ΚΠοινΔ, εξετάστηκε και κατέθεσε ότι: Είµαι δασοφύλακας στο Δασαρχείο Κορίνθου. Ο κατηγορούµενος ασφαλτόστρωσε παράνοµα ένα δρόµο στο Δήµο Λουτρακίου µήκους 200 µέτρων και πλάτους 4 µέτρων στη θέση Βαµβακιές. Ο κατηγορούµενος έδωσε την ασφαλτόστρωση του δρόµου σε µία εταιρεία. Υπήρχε ένα έγγραφο του Δασάρχη που έλεγε ότι αυτή η έκταση είναι δασική και το είχαµε κοινοποιήσει πριν δύο χρόνια σε όλους τους φορείς.
Στο σηµείο αυτό ο Πρόεδρος και χωρίς να υπάρχει αντίρρηση από κανένα ανέγνωσε το υπ' αριθ. πρωτ. 3924/2-8-2004 έγγραφο του Δασαρχείου Κορίνθου προς το Δήµο Λουτρακίου Περαχώρας.-
Η συνήγορος του κατηγορουµένου αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο είπε ότι το έγγραφο αυτό δεν έχει πρωτοκολληθεί από το Δήµο Λουτρακίου-Περαχώρας. Στη συνέχεια προσκόµισε το υπ' αριθ. πρωτ. 11415/30-5-2013 έγγραφο του Δήµου Λουτρακίου-Περαχώρας (Τµήµα Τεχνικό), το οποίο αναγνώσθηκε.-
Ακολούθως ο µάρτυρας συνεχίζοντας την κατάθεσή του είπε: Το έγγραφο αυτό του Δασαρχείου που είχε σταλεί στο. Δήµο δεν ξέρω αν ο κατηγορούµενος το ήξερε ή δεν του το έδωσαν. Στον τηλεοπτικό σταθµό ΣΚΑΪ είχαν αναφερθεί για τα αυθαίρετα κτίσµατα. Εκεί δεν υπάρχουν αγροκτήµατα και το δάσος είναι αµιγές. Η περιοχή Βαµβακιές απεικονίζεται στη φωτογραφία που µου επιδεικνύεται. Από το έτος 1978 που έγινε η παράνοµη καταπάτηση του δάσους άρχισαν να χτίζονται διάφορα κτίσµατα και µέχρι το 1990 είχαν ανοιχτεί και άλλοι δρόµοι. Ο Δήµος είχε ασφαλτοστρώσει και έναν άλλο δρόµο. Σε αυτή την περιοχή οι κάτοικοι έχουν κάνει κάποιες εκτάσεις δρόµους και δεν γνωρίζω αν οι κάτοικοι έχουν νοµιµοποιήσει τα κτίσµατα. Στην περιοχή εκεί υπάρχουν κολώνες της ΔΕΗ.-
Κατόπιν προσήλθε άλλος µάρτυρας κατηγορίας, ο οποίος, όταν ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο για την ταυτότητά του, απάντησε ότι ονοµάζεται Γεώργιος Πέτρου του Νικολάου, γεννήθηκε στην Περαχώρα Κορινθίας, το έτος 1945, και κατοικεί στην Περαχώρα, επάγγελµα συνταξιούχος, Έλληνας και Χριστιανός Ορθόδοξος, γνωρίζει απλώς τον κατηγορούµενο και δεν είναι συγγενής του. Ακολούθως, αφού ορκίστηκε στο Ιερό Ευαγγέλιο κατά το άρθρο 218 :ΚΠοινΔ., εξετάστηκε και κατέθεσε ότι: Εγώ τότε ήµουν Αντιδήµαρχος. Ο κατηγορούµενος ο οποίος ήταν Δήµαρχος δεν ήξερε τίποτα. Υπήρχε Αντιδήµαρχος Πολεοδοµίας και παίρναµε αποφάσεις σύµφωνα µε την πρόταση του Αντιδηµάρχου. Η πίστωση ήταν για γενική ασφαλτόστρωση. Δεν ξέραµε ακριβώς που θα γίνει η αγροτίκή οδοποιία. Υπήρχαν και υπάρχουν οι αρµόδιοι Αντιδήµαρχοι που έπιλαµβάνονται των θεµάτων αυτών. Αρµόδιος Αντιδήµαρχος τότε ήταν ο Αθανάσιος Γεωργίου. Η απόφαση αφορά γενικώς δεν επικεντρώνεται σε συγκεκριµένη οδό. Γίνονταν εργασίες σε όλο το Δήµο και δεν γνωρίζαµε τους δρόµους που θα γίνονταν οι ασφαλτοστρώσεις. Οι ασφαλτοστρώσεις γίνονταν πάντα µε την έγκριση της Τεχνικής Υπηρεσίας. Δεν αναφέρεται πουθενά θέση στο έγγραφο. Ο Δήµαρχος είναι µόνο για να εκτελεί τις συγκεκριµένες αποφάσεις. Συγκεκριµένα δεν ήξερε ότι θα πέσει άσφαλτος στη θέση Βαµβακιές. Γίνεται διαγωνισµός έρχεται ο ιδιώτης και η Τεχνική Υπηρεσία δίδει εντολές.-
Στο σηµείο αυτό ο Πρόεδρος και χωρίς να υπάρχει αντίρρηση από κανέναν, ανέγνωσε τα παρακάτω έγγραφα: 1) Την υπ' αριθ. 1221/4-12-2012 εκκαλουµένη απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Πληµ!των Ναυπλίου, 2) την από 15-5-2006 µήνυση, 3) το µε αριθ. 378/1986 ΦΕΚ, 4) το υπ' αριθ. πρωτ. 13533/2006 έγγραφο του Δ. Λουτρακίου-Περαχώρας, 5) την υπ' αριθ. 204/2005 απόφαση του Δ. Λουτρακίου, 5) την υπ' αριθ. 234/2005 απόφαση του Δ. Λουτρακίου-Περαχώρας, 6) το υπ' ραιθ. 3924/2004 έγγραφο του Δασαρχείου Κορίνθου 7) την υπ' αριθ. 1494/2009 απόφαση του Τριµελούς Εφετείου Ναυπλίου και 8) επισκοπή θηκαν οκτώ φωτογραφίες από όλους τους παράγοντες τις δίκης.-
Κατόπιν προσήλθε ο µάρτυρας υπεράσπισης, ο οποίος όταν ρωτήθηκε από τον Πρόεδρο για την ταυτότητά του, απάντησε ότι ονοµάζεται Αθανάσιος Ζήδρος του Γεωργίου, γεννήθηκε στη Νίκαια Αττικής, το έτος 1948 και κατοικεί στα Πίσια Κορινθίας, επάγγελµα --, Έλληνας και Χριστιανός Ορθόδοξος, γνωρίζει απλώς τον κατηγορούµενο και δεν είναι συγγενής του. Ακολούθως, αφού ορκίστηκε στο Ιερό Ευαγγέλιο κατά το άρθρο 218 ΚΠοινΔ, εξετάστηκε και κατέθεσε ότι: Είµαι Πρόεδρος του συλλόγου του οικισµού. Ο οικισµός είναι από το 1978. Όταν άρχισε να κτίζεται ο οικισµός δεν υπήρχαν άδειες. Υπήρχαν µόνο συµβόλαια. Νερό µας έδωσε η κοινότητα Πασίων. Είναι ένας οικισµός που αποτελείται από εκατό σπίτια και έχει πεντακόσιους κατοίκους. Ο δρόµος ανοίχτηκε από την Κοινότητα. Στο συγκεκριµένο δρόµο είχαµε προβλήµατα λόγω των νερών των βροχών. Είµαστε σε συνεχείς διενέξεις µε το Δασαρχείο και έχουµε πάει στο Συµβούλιο Επικρατείας. Εντελώς ξαφνικά το Δασαρχείο έβγαλε µία απόφαση και κήρυξε την περιοχή αναδασωτέα. Δεν ειδοποιήθηκε κανένας για να παραστεί στο Δασαρχείο. Η περιοχή δεν είχε καεί. Δεν ξέρω τους λόγους που κηρύχθηκε αναδασωτέα η περιοχή. Οταν θέλαµε να γίνει µία κατασκευή στην περιοχή ειδοποιούσαµε τις τεχνικές υπηρεσίες της Κοινότητας. Όλα ήταν τακτοποιηµένα και οι δρόµοι και ο φωτισµός. Ο δρόµος είχε χαλάσει γιατί έρχονταν τα νερά της βροχής.-
Σηµειώνεται ότι οι µάρτυρες που αναφέρονται παραπάνω κλήθηκαν ένας-ένας και αφού εξετάστηκαν προφορικά έµειναν στο ακροατήριο και ότι µετά από την µαρτυρία ο Πρόεδρος έδινε το λόγο στον Εισαγγελέα, τους Δικαστές καθώς και στη συνήγορο του κατηγορουµένου για να απευθύνουν ερωτήσεις, αν είχαν, προς τους µάρτυρες καθώς και στον κατηγορούµενο αν είχε κάτι να παρατηρήσει ή να υπενθυµίσει, εκείνοι δε υπέβαλαν ερωτήσεις και οι µάρτυρες απαντούσαν στις ερωτήσεις αυτές, όπως στην κατάθεση κάθε µάρτυρα αναφέρεται.-
Κατόπιν ο Πρόεδρος κάλεσε τον κατηγορούµενο να απολογηθεί.
Ο κατηγορούµενος απολογούµενος είπε: Ήµουν Δήµαρχος Λουτρακίου-Περαχώρας. Το 1999 παρέλαβα µία διαµορφωµένη κατάσταση. Το έγγραφο αυτό δεν το είχα πάρει ποτέ στα χέρια µου. Ο Διευθυντής χαρακτηρίζει το κάθε έγγραφο που έρχεται στο Δήµο που πρέπει να πάει. Εγώ δεν το πήρα ποτέ στα χέρια µου αυτό το έγγραφο. Πήγα στο πρωτόκολλο του Δηµάρχου και δεν το είδα πουθενά, ούτε στις υπηρεσίες του Δήµου. Το συγκεκριµένο θέµα ψηφίστηκε στο Συµβούλιο. Το συγκεκριµένο έργο ήταν αξίας 15.000 ευρώ και δεν µίλαγε για συγκεκριµένους δρόµους οι οποίοι θα ασφαλτοστρώνονταν. Τώρα αν ο Αντιδήµαρχος έκρινε ότι έπρεπε να γίνουν έργα εκεί εγώ δεν το γνώριζα. Δεν µου εφιστούσαν την προσοχή αν έπρεπε να γίνει ένα έργο ή όχι. Λέω κατηγορηµατικά όχι ότι δεν µου εφιστούσαν την προσοχή.-
Μετά την απολογία του κατηγορουµένου, ο Πρόεδρος του υπέβαλε ερωτήσεις και κατόπιν έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα και τους Δικαστές για να υποβάλουν και αυτοί ερωτήσεις, αν είχαν. Ο Εισαγγελέας και οι Δικαστές υπέβαλαν σχετικές ερωτήσεις προς τον κατηγορούµενο και εκείνος απάντησε όπως αναφέρεται στην απολογία του-
Μετά από αυτά ο Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα και τον κατηγορούµενο εάν χρειάζονται καµία συµπληρωµατική εξέταση ή διασάφηση και όταν απάντησαν αρνητικά ο Πρόεδρος κήρυξε τη λήξη της αποδεικτικής διαδικασίας και έδωσε το λόγο στον Εισαγγελέα, ο οποίος ανέπτυξε την κατηγορία και πρότεινε να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση του κατηγορουµένου και να κηρυχθεί ο κατηγορούµενος ένοχος ως πρωτοδίκως, µε την αναγνώριση στο πρόσωπό του της ελαφρυντική ς περιστάσεως του άρθρου 84 § 2α του Π.Κ.- Ο κατηγορούµενος, όταν τον ρώτησε ο Πρόεδρος αν έχει να προσθέσει τίποτε για την υπεράσπισή του, απάντησε αρνητικά.-
Κατόπιν ο Πρόεδρος κήρυξε περαιωµένη τη συζήτηση, και το Δικαστήριο, αφού συσκέφθηκε µυστικά στην. έδρα του, µε παρούσα τη Γραµµατέα, κατάρτισε και ο Πρόεδρος δηµοσίευσε αµέσως την υπ' αριθ. 93/2013 απόφασή του, η οποία έχει ως ακολούθως:
ΑΠΟΦΑΣΗ
1. Κατά το άρθρο 70 & 1 του ν. 998/1979β 111. Οποιος εκχερσώνει, υλοτοµεί, αποψιλωτικά ή καλλιεργεί έκταση δηµόσια ή ιδιωτική, που κηρύχθηκε αναδασωτέα, τιµωρείται µε φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηµατική ποινή 500.000 δραχµών για κάθε 100 τετραγωνικά µέτρα που καταστρέφονται ". Εξ άλλου, κατά τις διατάξεις των άρθρων 188 παρ. 1 και ~91 παρ. 1 του δασικού κώδικα (ΝΔ 86/1969) και άρθρα 37 παρ. 1 και 41 παρ. 1 του από 29. 12.~979 ισχύοντος νόµου 998/1979, ως αναδάσωση νοείται η αναδηµιουργία της καθ' οιονδήποτε τρόπον καταστραφείσης ή σηµαντικώς αραιωθείσης ή άλλως πως υποβαθµισθείσης δασικής βλαστήσεως, η κήρυξη δε εκτάσεως ως αναδασωτέας ενεργείται δι' αποφάσεως του οικείου Νοµάρχου, δηµοσιευοµένης εις την Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως. Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει, ότι προκειµένου ο νοµοθέτης να προστατεύσει τα καταστραφέντα από πυρκαγιά δάση και προς αποφυγή καταλήψεως από ιδιώτες προς εκµετάλλευση, µεταβαλλοµένης της περιβαλλοντικής µορφής, επερχοµένης εξαφανίσεως των δασών, προβλέπει διαδικασία κηρύξεως των καταστραφέντων δασών ως αναδασωτέων. Η προστασία αυτών των εκτάσεων συνοδεύεται και από την θέσπιση ποινικών αδικηµάτων, η παράβαση των οποίων συνεπάγεται την επιβολή ποινής. Εποµένως, για να είναι πλήρης η απόφαση µε την οποία κάποιος καταδικάζεται για παράνοµη εκχέρσωση αναδασωτέας εκτάσεως, θα πρέπει να αναφέρει ότι η απόφαση του Νοµάρχη µε την οποία κηρύχτηκε αναδασωτέα η εκχερσωθείσα έκταση δηµοσιεύτηκε στην ΕτΚ και ότι αυτή συνοδεύεται από σχεδιάγραµµα της αναδασωτέας εκτάσεως, στο οποίο καθορίζονται τα όριά της µε τα όµορα ακίνητα. (ΑΠ 1328/1998 ΜΘ 724, ΑΠ 1334/1995 ΜΣΤ 530). Τέλος, κατά το άρθρο 3 του ν. 998/1979, όπως, όπως οι παρ. 1, 2, 3,4 και 5 αντικαταστάθηκαν µε την παρ. 1 αρθρ. 1 του Ν. 3208/2003 και ισχύουν για το µετά την 23-12- 2003 διάστηµα, "ως δάσος νοείται πάσα έκτασις της επιφανείας του εδάφους, η οποία καλύπτεται εν όλω ή σποραδικώς υπό αγρίων ξηλωδών φυτών οιονδήποτε διαστάσεων και ηλικίας αποτελούντων, ως εκ της µεταξύ των αποστάσεως και αλληλοεπιδράσεων, οργανικών ενότητα και η οποία δύναται να προσφέρει προϊόντα εκ των ως άνω φυτών εξαγόµενα ή να συµβάλλει εις την διατήρησιν της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας ή να εξυπηρετήσει την διαβίωσιν του ανθρώπου εντός του φυσικού περιβάλλοντος" και κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου "ως δασική έκτασις νοείται πάσα έκτασις καλυπτόµενη υπό αραιάς ή πενιχράς υψηλής ή θαµνώδους ξηλώδους βλαστήσεως και δυνάµενη να εξυπηρετήσει µίαν ή περισσοτέρας των εν προηγουµένη παραγράφω λειτουργιών". (ΑΠ 721/2012 ΝΟΜΟΣ, ΑΠ 651/2010 ΝΟΜΟΣ). Στην προκειµένη περίπτωση, από τις ένορκες καταθέσεις των µαρτύρων κατηγορίας και υπερασπίσεως που εξετάστηκαν στο ακροατήριο του παρόντος δικαστηρίου, όλα τα έγγραφα που αναγνώστηκαν σε συνδυασµό προς την απολογία του κατ/νου, αποδείχτηκαν, κατά τη κρίση του δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγµατικά περιστατικά: Στη θέση «Βαµβακιές» Πισσιών του Δήµου Λουτρακίου, αιρετός Δήµαρχος του οποίου κατά το εν συνεχεία αναφερόµενο κρίσιµο χρονικό σηµείο ήταν ο κατ/νος, υπάρχει ιδιωτική έκταση, που ήταν δάσος, υπό την έννοια του άρθρου 3 του ν. 998/1979, καθόσον καλυπτόταν σχεδόν στο σύνολό της από άγρια ξυλώδη δένδρα και φυτά, µεγάλων διαστάσεων και µεγάλης ηλικίας, τα οποία αποτελούσαν ενότητα ως εκ της µεταξύ τους αποστάσεως και οργανικών αλληλοεπιδράσεων, µπορούσαν δε να προσφέρουν προϊόντα, συνέβαλαν στη διατήρηση της φυσικής και βιολογικής ισορροπίας, επιπλέον δε εξυπηρετήσουν την διαβίωση του ανθρώπου εντός του φυσικού περιβάλλοντος. Η έκταση αυτή είχε κηρυχθεί αναδασωτέα δυνάµει της µε αριθµό 585/8-4-1986 απόφασης του Νοµάρχη Κορινθίας, η οποία, µαζί µε σχεδιάγραµµα που απεικονίζει την έκταση, δηµοσιεύτηκε στο υπ' αριθ. 372/1986 ΦΕΚ.τ Δ. Με το υπ' αριθ. πρωτ. 3924/28-2004 έγγραφο, απευθυνόµενο και προς στον Δήµο Λουτρακίου και συνεπώς έλαβε γνώση ο κατ/νος Δήµαρχος, το Δασαρχείο Κορίνθου κατέστησε γνωστό ότι στη θέση αυτή (*Βαµβακιές*), όπως και στη θέση *Μαυρολίµνη*, έχουν αναγερθεί αυθαίρετες παραθεριστικές κατοικίες, εφιστούσε δε την προσοχή να µη προβούν σε καµία νέα σύνδεση ή παροχή υπηρεσιών στις πιο πάνω κατοικίες καθόσον η περιοχή είναι δασική, έχει κηρυχθεί αναδασωτέα, απαγορεύεται δε και από το Σύνταγµα. Κατά τη συνεδρίαση της 14-7-2005 το Δηµοτικό Συµβούλιο, υπό την προεδρία του κατ/νου Δηµάρχου έλαβε την υπ' αριθ. 204/2005 απόφαση, µε την οποία ο κατηγορούµενος, ως Δήµαρχος Δήµου Λουτρακίου - Περαχώρας, έδωσε την εντολή στον Δαλακλείδη Δηµήτριο του Παρασκευά, νόµιµο εκπρόσωπο της εταιρίας µε την επωνυµία «ΑΣΦΑΛΤΟΔΟΜΗ ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ» να προβεί σε ασφαλτόστρωση του οδικού δικτύου του εν λόγω Δήµου. Μεταξύ άλλων οδών, έδωσε εντολή να ασφαλτοστρωθεί και οδός µήκους 200 µέτρων και πλάτους 4 περίπου µέτρων, που είχε διανοιγεί παρανόµως και οδηγεί σε παράνοµα και αυθαίρετα κτίσµατα, εντός ιδιωτικού δάσους µε την ανωτέρω εκτιθέµενη έννοια, το οποίο είχε κηρυχθεί αναδασωτέο δυνάµει της προµνησθείσης µε αριθµό 585/8-4-1986 απόφασης του Νοµάρχη Κορινθίας. Η εν λόγω ασφαλτόστρωση έγινε κατά τον µήνα Απρίλιο του έτους 2006.
Ο κατ/νος υποστηρίζει ότι δεν γνώριζε ότι η προς; ασφαλτόστρωση οδός βρισκόταν εντός αναδασωτέας εκτάσεως, ότι ο δρόµος αυτός είχε διανοιχθεί παράνοµα, ότι πίστευε ότι η οδός αυτή είχε διανοιχθεί νοµίµως, ότι την απόφαση ασφαλτόστρωσης έλαβε το δηµοτικό συµβούλιο, όφειλε δε να την εκτελέσει και τέλος ότι ουδεµία εντολή έδωσε ο ίδιος για την ασφαλτόστρωση του επίµαχου δρόµου. Οι ισχυρισµοί αυτοί είναι ουσιαστικά αβάσιµοι. Και τούτο γιατί ο κατ/νος τότε αιρετός επί 2 τουλάχιστον 4ετίες Δήµαρχος γνώριζε πολύ καλά από καταγγελίες αλλά και από την σωρεία των προβληµάτων που είχαν δηµιουργήσει οι αυθαίρετοι οικισµοί στους οποίους οδηγούσε ο επίµαχος δρόµος, τον χαρακτήρα της µείζονος εκτάσεως ως αναδασωτέας, τον αυθαίρετο χαρακτήρα του επίµαχου δρόµου, είχε λάβει προειδοποιήσεις από το Δασαρχείο Λουτρακίου για αποφυγή ενεργειών στην αναδασωτέα έκταση, εν τούτοις δε, για ψηφοθηρικούς λόγους, προεδρεύοντας στο Δηµοτικό συµβούλιο έλαβε την ως άνω απόφαση ασφαλτοστρώσεως του επίµαχου δρόµου, αν και γνώριζε ότι επιχειρεί σε αναδασωτέα έκταση. Εποµένως πρέπει να κηρυχθεί ένοχος όπως και πρωτοδίκως. Στο πρόσωπο του κατ/νου πρέπει να αναγνωρισθεί η ελαφρυντική περίσταση του άρθρου 84 &2 περίπτωση 2 του ΠΚ, καθόσον µέχρι τότε που τέλεσε την παραπάνω πράξη έζησε έντιµη ατοµική, κοινωνική, οικογενειακή, επαγγελµατική και γενικά κοινωνική ζωή.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας µε παρόντα τον κατηγορούµενο Παύλο Παύλου του Γεωργίου, κάτοικο Λουτρακίου.-
Δέχεται τυπικά την έφεσή του, µε αριθµό 134 και χρονολογία 4-12-2012 κατά της απόφασης του Τριµελούς Εφετείου Πληµ/των Ναυπλίου µε αριθµό 1221/4-12-2012.-
ΚΗΡΥΣΣΕΙ τον κατηγορούµενο ένοχο του ότι: Στη θέση «Βαµβακιές» Πισσιών του Δήµου Λουτρακίου κατά τον µήνα Απρίλιο του έτους 2006, αν και ορίζεται από το άρθρο 71 παρ. 1 Ν. 998/1979 ότι εργολάβοι, υπεργολάβοι, κατασκευαστές, οι εντολείς τους και κάθε τρίτος που επιχειρεί άνευ δικαιώµατος ή καθ' υπέρβαση των υπό του νόµου προβλεποµένων εξαιρέσεων, την ανέγερση οιουδήποτε κτίσµατος ή κατασκευάσµατος οριστικής ή προσωρινής µορφής ή πραγµατοποιεί οποιασδήποτε φύσεως εγκατάσταση εντός δάσους ή δασικής εκτάσεως δηµόσιας ή ιδιωτικής, τιµωρείται µε φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και µε χρηµατική ποινή 1.500 - 15.000 ευρώ ο κατηγορούµενος, ως Δήµαρχος Δ. Λουτρακίου - Περαχώρας, έδωσε την εντολή στον Δαλακλείδη Δηµήτριο του Παρασκευά, νόµιµο εκπρόσωπο της εταιρείας µε την επωνυµία αντικείµενο του εγκλήµατος, όπως και την ένταση του δόλου του κατηγορουµένου. Για την εκτίµηση της προσωπικότητας του κατηγορουµένου λαµβάνει υπόψη το βαθµό της εγκληµατικής του διάθεσης, όπως εκδηλώθηκε στην πράξη του αυτή, τα αίτια από τα οποία ορµήθηκε για να διαπράξει το έγκληµα, την αφορµή που του δόθηκε, το σκοπό που επεδίωξε κατά τα αναφερόµενα στο σκεπτικό, το χαρακτήρα του και το βαθµό της ανάπτυξής του, τις ατοµικές και κοινωνικές περιστάσεις και τον προηγούµενο βίο του, τη διαγωγή του µετά την πράξη, και ιδιαίτερα τη µετάνοια που επέδειξε και την προθυµία του να επανορθώσει τις συνέπειες της πράξης του. Έχοντας όλα τα στοιχεία αυτά υπόψη το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να επιβληθεί στον κατηγορούµενο ποινή φυλάκισης έξι (6) µηνών.-
Επίσης πρέπει να καταδικασθεί και στα έξοδα της δίκης, κατ' άρθρον 582 ΚΠΔ, τα οποία καθορίζονται στα πεντακόσια (500,00) ευρώ, και τα οποία πρέπει να εισπραχθούν χωρίς προσωπική του κράτηση.-
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Καταδικάζει τον κατηγορούµενο που κηρύχτηκε ένοχος σε ποινή φυλάκισης έξι (6) µηνών καθώς και στα έξοδα της δίκης, τα οποία ανέρχονται σε πεντακόσια (500,00) €.-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δηµοσιεύθηκε αµέσως στο ακροατήριο, στην ίδια δηµόσια συνεδρίαση.-
Ναύπλιο, 6 Ιουνίου 2013
Μετά την απαγγελία της απόφασης αυτής.
Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από τον Πρόεδρο, πρότεινε, να ανασταλεί η ποινή φυλάκισης που επιβλήθηκε στον κατηγορούµενο επί τρία (3) έτη.-
Η συνήγορος του κατηγορουµένου, και ο κατηγορούµενος αφού έλαβαν διαδοχικά το λόγο από τον Πρόεδρο, ζήτησαν την αναστολή της ποινής.-
Το Δικαστήριο, αφού συσκέφθηκε µυστικά στην έδρα του, µε παρούσα τη Γραµµατέα, κατάρτισε και ο Πρόεδρος δηµοσίευσε την ταυτάριθµη απόφασή του, η οποία είναι η εξής:
ΑΠΟΦΑΣΗ
Κατά τη διάταξη του άρθρου 99 παρ. 1 του ΠΚ, όπως ισχύει µετά την αντικατάστασή του µε το άρθρο 2 Ν. 3904/2010, «Αν κάποιος που δεν έχει καταδικαστεί αµετάκλητα για κακούργηµα ή πληµµέληµα σε περιοριστική της ελευθερίας ποινή µεγαλύτερη από ένα έτος, µε µία µόνη ή µε περισσότερες αποφάσεις που οι ποινές δεν υπερβαίνουν συνολικά το πιο πάνω όριο, καταδικασθεί σε τέτοια ποινή που δεν υπερβαίνει τα τρία έτη, το δικαστήριο µε την απόφαση του διατάσσει την αναστολή εκτέλεσης της ποινής για ορισµένο διάστηµα, που δεν µπορεί να είναι κατώτερο από ένα και ανώτερο από τρία έτη, εκτός αν κρίνει µε βάση ειδικά µνηµονευόµενα στην αιτιολογία της αποφάσεως στοιχεία, ότι η εκτέλεση της ποινής κατά το άρθρο 82 είναι απολύτως αναγκαία για να αποτρέψει τον κατάδικο από την τέλεση νέων αξιόποινων πράξεων. Ο χρόνος αναστολής δεν µπορεί να είναι βραχύτερος από τη διάρκεια της ποινής. Η αναστολή εκτέλεσης της ποινής δεν• µπορεί να εξαρτηθεί από την προηγούµενη καταβολή των δικαστικών εξόδων». Στην προκείµενη περίπτωση, από το από 7-11-2012 θεωρηθέν αντίγραφο ποινικού µητρώου του κατηγορουµένου προκύπτει ότι αυτός δεν έχει καταδικασθεί µέχρι τώρα αµετάκλητα σε ποινή στερητική της ελευθερίας για κακούργηµα ή πληµµέληµα ανώτερη του ενός (ι) έτους µε µια µόνη ή µε περισσότερες αποφάσεις. Συνεπώς, αφού η στερητική της ελευθερίας ποινή που του επιβλήθηκε δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη, πρέπει να διαταχθεί η αναστολή της εκτέλεσης της για χρονικό διάστηµα τριών (3) ετών, το οποίο κρίνεται αρκετό για τη δοκιµασία του κατηγορουµένου.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Αναστέλλει την εκτέλεση της ποινής φυλάκισης που επέβαλε στον κατηγορούµενο, επί τρία (3) έτη.-
Τέλος, ο Πρόεδρος γνωστοποίησε στον κατηγορούµενο που καταδικάστηκε, ότι εάν κατά το διάστηµα της αναστολής καταδικαστεί ξανά αµετάκλητα σε ποινή στερητική της ελευθερίας για κακούργηµα ή πληµµέληµα, που διέπραξε µέσα στο χρόνο της αναστολής, θα εκτίσει και την ποινή που έχει ανασταλεί, σύµφωνα µε το άρθρο 102 Π.Κ.-
Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δηµοσιεύθηκε αµέσως στο ακροατήριο, στην ίδια δηµόσια συνεδρίαση.-
Ναύπλιο, 6 Ιουνίου 2013
Μετά την απαγγελία των παραπάνω αποφάσεων, ο Πρόεδρος, ανακοίνωσε στον καταδικασθέντα σύµφωνα µε το άρθρο 407 Κ.Ποιν.Δ., όπως αυτό αντικαταστάθηκε µε το άρθρο πρώτο Ν. 969/1979, ότι έχει το δικαίωµα να ζητήσει µέσα στη νόµιµη προθεσµία, την αναίρεση των πιο πάνω αποφάσεων και εξήγησε σ' αυτόν συνοπτικά, όσα απαιτούνται, για να είναι έγκυρο και τυπικά δεκτό το ένδικο αυτό µέσο.
(011213)
Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Return top