ΚΟΥΙΖ 1
Είναι αλήθεια ότι παραιτήθηκε ο επικεφαλής νομικός σύμβουλος
της Λουτράκι Α.Ε. Γιώργος Λιάππης.
Έτσι «υπηρεσιακέ» δήμαρχε Κώστα Λογοθέτη,
οι άνθρωποί σας εγκαταλείπουν ένα από τα πλουσιότερα οικονομικά στοιχεία του
τόπου, αφού προηγουμένως το ρίξατε στο γκρεμό;
(280614)
ΚΟΥΙΖ 2
Είναι αλήθεια ότι ο νεοεκλεγείς δήμαρχος Γιώργος Γκιώνης, όχι μόνον διέσωσε το
πυροσβεστικό κλιμάκιο της Περαχώρας που είχε αφήσει να καταρρέει ο
διακοσμητικός «υπηρεσιακός» δήμαρχος Κώστας
Λογοθέτης, αλλά επέτυχε την ενίσχυσή
του και με τρεις άνδρες;
(280614)
Είπαν… 1
«Σε ομήγυρη στην κεντρική λεωφόρο με υποψήφιους δημοτικούς
συμβούλους του, συνοδευόμενος από τον πρωτοεξάδελφό του Κώστα Δόσχορη, ο "υπηρεσιακός" δήμαρχος Λουτρακίου Κώστας Λογοθέτης έλεγε με κομπασμό: "Υπάρχει
και Θεός". "Υπηρεσιακέ" δήμαρχε, όντως υπάρχει Θεός, αλλά
ενδεχομένως δεν Τον πιστεύετε. Επειδή προσωπικά Τον πιστεύω, σας λέω για να
ενημερωθείτε ότι είναι και Ακριβοδίκαιος και απονέμει στον καθένα αυτό που του
αξίζει, την ώρα που Αυτός κρίνει».
Π. Η.
(280614)
Είπαν… 2
«Αν αυτό είναι επιθετικό marketing για να ανακάμψει η Club Hotel Casino Loutraki (CHCL) και νομίζετε με αυτό πείθετε,
μάλλον δεν έχετε αίσθηση ότι διαχειρίζεσθε το πάλαι ποτέ πρώτο casino της
Ευρώπης, αλλά μάλλον κάτι άλλο, που μπορείτε να σκεφθείτε… Ξέρετε τι θυμίζει
και σε τι παραπέμπει η κλήρωση της μηχανής YAMAHA που τόσο υπερήφανα εξαγγείλατε;
Δεν υπήρχε χθες το βράδυ στο Λουτράκι άνθρωπος που να μην γελάει και η 7η
Σεπτεμβρίου αργεί! Όλα δείχνουν ότι μάλλον δεν θέλετε να ανακάμψει η CHCL. Πάντως, να πληρώσει η
πόλη για να είναι εταίρος η Club Hotel Loutraki S.A., αυτό ξεχάστε το. Γιατί
όποιος το αποτολμήσει, υπάρχει και η Δικαιοσύνη!»
(280614)
ΠΟΙΟΣ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΗΣΕ 2 ΔΙΚΟΓΡΑΦΑ
ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ ΠΡΟΕΔΡΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ;
Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ;
(Αυτό δήμαρχε Κώστα Λογοθέτη θα απαντηθεί!
Πλαστογραφία μετά χρήσεως σε δικαστήριο.)
ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΕΙΧΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ ΑΠΟ ΧΘΕΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ!
Χθες στις 23:00 προς συνάντηση φιλικού προσώπου, ο γράφων
κατέβηκε στην κεντρική λεωφόρο, όπου έμεινε έκπληκτος, αντικρίζοντας μια άλλοτε
λουτρόπολη σε κώμα. Ο κεντρικός θύμιζε περισσότερο χειμώνα, παρά τέλος Ιουνίου.
Έγινε η σκέψη ότι λόγω καλοκαιριού ο κόσμος θα κάνει βόλτα
στην παραλία. Εκεί διαπιστώθηκε ότι κυκλοφορούσε λιγότερος κόσμος έναντι του
τελευταίου Πάσχα.
Αυτή η κατάντια δεν είναι τυχαία. Είναι απότοκος των
εγκληματικών πολιτικών που ακολουθήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και η πόλη
δεν έχει τίποτα να προσφέρει ‘η τίποτα να έχει αλλάξει που να έλκει το
ενδιαφέρον των επισκεπτών.
Οι υπεύθυνοι που γνωρίζουν τι τους αναλογεί στον καθένα, θα
έπρεπε να κρύβονται από προσώπου πόλης κι όχι να κυκλοφορούν, ως να μην
συμβαίνει κάτι!
Πάνος Ηλιακόπουλος
(280614)
ΟΤΑΝ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ,
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ!
Του Δημήτρη Καραπατά*
Ο γράφων έχει αναφερθεί πολλές φορές κατά το παρελθόν, σε
ορισμένους ανούσιους στιχοπλόκους της δημοσιογραφίας - ρυπαρογραφίας, που με τα
άναρθρα εμετικά τους παραληρήματα, κατάντησαν να διαπρέπουν στην ανοητολογία
και που οι Άγγλοι για να περιγράψουν την ευήθεια στην οποία έχουν περιέλθει,
χρησιμοποιούν την λέξη idiot, οι Ιταλοί την λέξη idiote και οι Ισπανοί το
λεκτικό στοιχείο idiota.
Μια «δημοσιογραφία» γυρολόγων αγυρτών που έχει απολέσει προ
αμνημονεύτων χρόνων, το νεανικό της σφρίγος, είναι άγευστη, άχρωμη,
χιλιοειπωμένη, κουραστική και όχι μόνο δεν παράγει τίποτα νέο και χρήσιμο για
το κοινωνικό σύνολο, αλλά αντιθέτως πετρώνει την δημοσιογραφία σαν τα παιδιά
της Νιόβης.
Το βλακώδες της ύφος και τα ζαβά της καμώματα, ξεπέρασαν την
σκαριμπική γραφή (δίχως φυσικά τον οίστρο του χαλκιδέου συγγραφέα), με το
μυθιστόρημα ''Το Βατερλό Των 2 Γελοίων''. Ενώ οι ημιπαράφρονες ενέργειες και
επιλογές της, την οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια και με κωδωνοκρουσίες προς το
οροπέδιο της ολοκληρωτικής παραφροσύνης.
Τι και αν η μια καταδικαστική απόφαση διαδέχεται την άλλη
για τα αδικήματα της συκοφαντικής δυσφημίσεως και της εξυβρίσεως δια του Τύπου,
τι και αν μια ολόκληρη πόλη της έχει κολλήσει την ρετσινιά του λικβινταρισμού,
εκείνη αγρόν αγοράζει και παρωπιδική, καυχησιάρα, τραβάει την κατηφόρα με
σημαίες και ταμπούρλα… Ενώ όσοι έχουν την διορατικότητα διαβλέπουν πως αυτού
του είδους η «δημοσιογραφία» κατάντησε περπλανώμενη συμφορά για τον τόπο και
ευτυχώς, δεν εισακούονται οι ψαλμωδίες των πιστών στις εκκλησίες την Κυριακή με
το ''Κύριε επίβλεψε και ίδε'' για να μην δει ο Ύψιστος τα χάλια τους.
Ωστόσο, μπορεί αυτή η πατερναλίστικη και εμπαθής «δημοσιογραφία»
να ενδύεται συχνά πυκνά τη λεοντή του πατριωτισμού, για την καταδολίευση των
λιγοστών αναγνωστών της, που τους σπρώχνει στον γκρεμό της παραπληροφόρησης και
του αποπροσανατολισμού, όμως, με τίποτα δεν μπορεί να σκεπάσει τις πραγματικές
της προθέσεις και το προσχηματικό της ενδιαφέρον για τον τόπο, αφού όπως έγινε
κατάδηλο σε δύο τουλάχιστον ζέοντα ζητήματα του τόπου, (μαρίνα και
προαστιακός), είναι συμβεβλημένη και υποχείριο -για την ιδιωτική της ευζωία- με
ισχυρά οικονομικά συμφέροντα, τα οποία και αυτά με την σειρά τους ποδηγετούν
ορισμένους ενδεχομένως εξωνημένους ταγούς του τόπου μας.
Η λέξη ''αιδώς'' βέβαια, είναι πλέον λόγος φτωχός, για να
περιγράψει το ηθικό κατάντημα, των διαβόητων αυτών βωμολόχων (και με την
δικαστική βούλα) και ζηλωτών της ρυπαρογραφίας, που εξ’ αιτίας της πνευματικής
τους αγρανάπαυσης επέφεραν την κατάλυση της σοβαροκρατίας και την εξαχρείωση
της Δημοκρατίας.
Αυτή την κατάσταση αρχαϊστί θα την αποκαλούσαν ''κάσσα''
σωστή, (στην αρχαία αργκό έτσι αποκαλούσαν τη γυναίκα ευτελών ηθών και ευτελής
τιμής), ενώ τα δειλά αυτά ανθρωπάρια είναι τα μόνα που ευθύνονται που η λέξη ''δημοσιογραφία'', πήρε
ονειδίστικη σημασία, αφού με την εκμηδενισμένη θέληση τους για επαναστάσεις και
έντιμους αγώνες περιήλθαν στην άμεση επιρροή δημάρχων που υφάρπαξαν επιταγές
απόρων και σκόρπισαν στους 5 ανέμους τρία εκατ. ευρώ σε απευθείας αναθέσεις,
δίχως να υπάρχουν έργα. Ενώ, άλλοτε, σε ρόλο ρεκλαμαδόρου - προπαγανδιστή της
κακιάς ώρας, επιχείρησαν να μας ξαναφορτώσουν -ευτυχώς ανεπιτυχώς- δημάρχους που
δεν τους έφτασαν τα 12 χρόνια εξουσίας και θέλησαν να φτάσουν τα χρόνια του
δικτάτορα Μουαμάρ Καντάφι.
Οι προαναφερόμενοι τρωγλοδύτες της τοπικής δημοσιογραφικής
και πολιτικής σκηνής, με τα καμώματα τους, σου φέρνουν άθελα στον νου τα λόγια
του μεγάλου Έλληνα αγωνιστή της επανάστασης του 1821 Γιάννη Μακρυγιάννη, που
είχε πει: «Με αυτούς ''Πάλι θα σπείρουμε αλάτι''». Στο κάδρο μπαίνουν και οι
τροπαιούχοι του άδειου πολιτικού λόγου που ενθαρρύνουν τους μεγάλους αυτούς
αισχρουργούς της «δημοσιογραφικής σκηνής», αφού δεν κατανόησαν ποτέ, ότι εκτός
από τις ανερμάτιστες πολιτικές τους, και από αυτού του είδους την
«δημοσιογραφία» έχουν περιπέσει σε δυσμένεια και πολιτική ανυποληψία.
Λυπάμαι που για να αντιπαρατεθούμε σθεναρά με αυτή την
διαστρεβλωμένη οπτική της υπερχειλούς σε δόλο, κακεντρέχεια και υποκειμενικής
υποστάσεως «δημοσιογραφία» που τελικά κατέληξε σε βόρβορο κύλιση, αναγκάστηκα
να χρησιμοποιήσω την ''θεοκρατική τους γλώσσα'', την οποία είναι η μόνη που
κατανοούν οι εν λόγο ''θεόπνευστοι'' Φαρισαίοι της αναίσχυντης κίτρινης
δημοσιογραφίας, που παριστάνουν τους ''ξύπνιους'' αγκυλωμένους
«φονταμενταλιστές» της δήθεν ιδεολογικής καθαρότητας, και που ενώ ρίχνουν τους
δείκτες των ηθικών αξιών στα τάρταρα, υποδύονται και τους κριτές των πάντων από
πάνω.
Υ.Γ. 1: Δεν αισχύνεσθε, που σε αυτή την ηλικία ενώ
κανονικά θα έπρεπε να προπονείστε για πτώματα και να παίρνετε μέτρα για κάσες,
εσείς παριστάνεται τους δημοσιογράφους;
Υ.Γ. 2: Καλός δημοσιογράφος δεν είναι αυτός που
δεν κάνει λάθη, αλλά αυτός που κατόρθωσε τα λάθη του να μην έχουν καμία σημασία
για το κοινωνικό σύνολο.
* Ο Δημήτρης
Καραπατάς, είναι επιχειρηματίας.
(280614)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου